[isim]

[coğrafya]

• Hayvan otlatılan yer, salmalık, yaylak, mera, örü(II)

  Otlaktan çıktıkları sırada hava kuru soğuktu. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Otu olan

  Ona çok güzel, sulak, otlu bir ova buldum. - Yaşar Kemal

[isim]

• Otu bol olan yer

• Kış için kurutulmuş ot yığını

• Ot konulan yer

[isim]

• Otlamak işi

[nesnesiz]

• Hayvan, dolaşarak yerdeki ot, çimen, yaprak vb.ni yemek, yayılmak

  Çimenler üzerinde çocuklar oynuyor, kuzular otluyor. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Meşgul olmak

  Liseyi bitirmiş, üniversiteye gitmiş, birkaç sene otlamış orada, çakmış. - Attila İlhan

[argo]

• Para ve emek harcamadan başkalarının sırtından geçinmek

[isim]

• Otlanmak işi

[isim]

• Otlatmak işi

[-i]

• Hayvanı veya sürüyü otlayabileceği bir yere götürmek, otlamaya bırakmak, otlamasını sağlamak

[nesnesiz]

• Hayvan otlamak

  Geniş yaylalarında otlanırken sürüler / Çobanı kaval çalar, taşı toprağı güler - Faruk Nafiz Çamlıbel

[argo]

• Para ve emek harcamadan başkalarının sırtından geçinmek

[isim]

[tarih]

• Osmanlı döneminde, devlet malı otlaklarda yayılan hayvanlardan alınan vergi

[isim]

• Otlatılmak işi

[sıfat]

[argo]

• Asalak

  Bizim rahmetli İlhami de otlakçı idi ama hiç olmazsa bir inceliği vardı, adamı eğlendirirdi. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Çok sigara içmesine karşın satın almayıp sürekli başkalarından sigara isteyen kimse

[nesnesiz]

• Otlatma işi yapılmak

[isim]

• Erzincan iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Başkalarının sırtından geçinme durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• otlakçılık etmek