[sıfat]

• Otoriteli

[-i]

• Hayvanı veya sürüyü otlayabileceği bir yere götürmek, otlamaya bırakmak, otlamasını sağlamak

[nesnesiz]

• Hayvan otlamak

  Geniş yaylalarında otlanırken sürüler / Çobanı kaval çalar, taşı toprağı güler - Faruk Nafiz Çamlıbel

[argo]

• Para ve emek harcamadan başkalarının sırtından geçinmek

[-i]

[halk ağzında]

• Zehirlemek, ağılamak

• Otamak

[sıfat]

• Mekanik yollarla hareket ettirilen veya kendi kendini yöneten (alet)

  Otomatik tabanca.

• İrade dışında yapılan (davranış)

Ata Sözleri ve Deyimler

• otomatiğe almak (veya bağlamak)
• otomatiğe geçmek
• otomatik olarak

[isim]

• Hükümdarın, bütün siyasal kudreti elinde bulundurduğu yönetim biçimi

[isim]

[tarih]

• Osmanlı döneminde, devlet malı otlaklarda yayılan hayvanlardan alınan vergi

[sıfat]

• Sağlam, gösterişli

  Çoğu dört köşe, kalın, oturaklı olan Arap üslubu minareler o ruhaniliği vermez. - Refik Halit Karay

• Yerinde sağlam duran

• Doğal yapısına, amacına uygun

• Yerinde ve sırasında söylenen, çarpıcı (söz)

[mecaz]

• Saygı uyandıran, ağırbaşlı (kimse)

  Seçmenleriniz sizin daha bir oturaklı, daha bir ağırbaşlı, daha bir ölçülü olmanızı isterler. - Haldun Taner

[-e]

[-i]

• Oturma işini yaptırmak

  İçeri girer girmez bileğimden kavradı, önüne beni oturttu, hayvanı mahmuzladı. - Sermet Muhtar Alus

• Koymak, yerleştirmek

  Kalemi aldım ve kâğıda yazının başlığını oturttum. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• Oturulmak işi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bitki yiyerek beslenen canlılar, otoburlar

[isim]

• Sandalye, tabure, kanepe gibi üstüne oturulan şey

[isim]

• Motorlu, dört tekerlekli kara taşıtı

  Otomobiller, atlar, arabalar coşkun bir sel uğultusu ile geçiyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Otacının yaptığı iş

[isim]

• Oturuşmak işi