[isim]

[bitki bilimi]

• Gövdeleri halkasız, başları göğüsle birleşik, ağız yapıları ısırıcı, sokucu veya emici örümceğimsiler takımı

[isim]

• Seçmeli yemek, tabildot karşıtı

[isim]

[hayvan bilimi]

• Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

[isim]

• Sırt dayamaya yarayan yer

  Rıza Efendi iskemlesinin arkalığına iyice yaslandı. - Tarık Buğra

• Sırtında yük taşıyan hamalların, yük taşırken kullandıkları arka yastığı, semer, hamal semeri, arkalıç

[eskimiş]

• Ev içinde giyilen kolsuz, kalınca bir kısa hırka türü

[isim]

• Atak olanın durumu veya atak bir biçimde yapılan iş, davranış, cüret

  Kara Yusuf ve arkadaşlarındaki ataklık halkı sarıyor. - Tarık Buğra

[isim]

[din bilgisi]

• Kırk kişilik evliya topluluğu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırklara karışmak

[sıfat]

• Kesin karar vermiş olan

  Hatta bu kararlı ve aceleci hâliyle katil suratlı kahveciyi ürkütmeyi başardığı bile söylenebilirdi. - İhsan Oktay Anar

• Kararında direnen, kararını değiştirmeyen

  Eskiden çok kararlıyken şimdi gevşemiş gibi idi. - Memduh Şevket Esendal

• Dengeli

[isim]

• Karaltı

  Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu. - Ömer Seyfettin

• Kararmış yer, siyahlık

[isim]

• Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı

  O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. - Refik Halit Karay

[tarih]

• Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

Ata Sözleri ve Deyimler

• karakola düşmek
• karakol gezmek
• karakol kurmak

[isim]

• Kara olma durumu

• Karaya çalan leke

[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[isim]

• Kart olma durumu

[isim]

• Kart konulan gereç

[sıfat]

• Tarağı olan

• Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)

• Yol yol nakışlı

  Taraklı kumaş.

• Tarağı geniş olan (ayak)

[isim]

• Sakarya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Bulunulan yer, çevre

  Ortalık karanlık, bizi kimse görmez, merak etme. - Peyami Safa

• İçinde bulunulan, yaşanılan ev, oda vb. yer

  Artık benim gündelikle çamaşıra, ortalık temizlemeye gitmemden başka çare kalmadı. - Halide Edip Adıvar

• Yeryüzünün görünen bölümü, çevre, etraf

  Ortalıkta güneş olmadığı, hava yine bulutlu olduğu hâlde, tatlı bir aydınlık vardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Soyut anlamda yaşanan ortam

  Bu neşe ortalığa sirayet etti. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• ortalığı ... götürmek (veya almak)
• ortalığı birbirine katmak
• ortalığı gürültüye (veya patırtıya) vermek
• ortalığı kırıp geçirmek
• ortalık ağarmak
• ortalık düzelmek
• ortalık kararmak
• ortalık karışmak
• ortalık sütliman olmak
• ortalık yatışmak