[sıfat]

• On sayısının üleştirme sayı sıfatı

  Oraya çıkınca hamallara onar kuruştan hesap göreceksin. - Memduh Şevket Esendal

• Her birine on, her defasında onu bir arada olan

[isim]

• Onarmak işi

  Günün birinde kolları sıvayıp ve eline irili ufaklı aletler alıp bunu onarmaya kalkışmıştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[-i]

• Bozulmuş, eskimiş olan bir şeyi düzeltip işler veya kullanılır duruma sokmak, işe yarar duruma getirmek, tamir etmek

  Bozuk bir saati onardı.

• Bir yapının, bir heykelin, bir resmin bozulmuş yerlerini yeniden yapmak, ilk duruma getirmek, restore etmek

[mecaz]

• İşlenen bir kusuru, yapılan bir yanlışlığı giderecek veya önleyecek davranışlarda bulunmak

[isim]

• Onartmak işi

[isim]

• Onarma işi, tamirat, tamir

  Onarımı yeni bitmiş yapının önünde hayvanın dizginlerini tıpkı tıpkısına bir erkek gibi çekti. - Orhan Kemal

• Bir yapının, bir heykelin, bir resmin bozulmuş yerlerini yeniden yapma, ilk durumuna getirme, restore etme

• Tarihî eser niteliği taşımayan yapıların onarılması, renovasyon

Ata Sözleri ve Deyimler

• onarım görmek

[-i]

• Onarma işini birine yaptırmak, tamir ettirmek

  Fatih Sultan Mehmet onu onarttığı gibi III. Murat da 1582 yılında yenilemiştir. - Salâh Birsel

[isim]

• Onarılmak işi

[nesnesiz]

• Onarma işine konu olmak, onarma işi yapılmak

  Bir duvar onarılır öteki çöker, ardından dam akardı. - Lâtife Tekin

[isim]

• Onarma işini yapan kimse

  Onarıcı, her el attığı yerden ahlarla vahlarla çıkıyordu. - Muzaffer İzgü

• Hasar görmüş hücreleri canlı duruma getiren madde

[isim]

• Onarma işini yapan kimse, tamirci, onarıcı

[isim]

• Onarıcı olma durumu

[isim]

• Bozulmuş olan nesneleri onarıp yararlı bir duruma getirme, tamircilik