[sıfat]

• Onun olan, onunla ilgili olan

[zamir]

[teklifsiz konuşmada]

• Üçüncü kişinin karısından veya kocasından söz ederken kullanılan söz

[isim]

• Onarmak işi

  Günün birinde kolları sıvayıp ve eline irili ufaklı aletler alıp bunu onarmaya kalkışmıştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Onanmak işi

[-i]

• Bir işi doğru ve uygun bulmak, tasvip etmek

[sıfat]

• Onuru olan veya onurunu üstün tutan, şerefli, gururlu

  O onurlu ve soğukkanlı adam, gözlerini açarak daha çok şey öğrenmek için çırpınıyordu. - Reha Mağden

[isim]

• Onulmak işi

[isim]

• Onarma işi, tamirat, tamir

  Onarımı yeni bitmiş yapının önünde hayvanın dizginlerini tıpkı tıpkısına bir erkek gibi çekti. - Orhan Kemal

• Bir yapının, bir heykelin, bir resmin bozulmuş yerlerini yeniden yapma, ilk durumuna getirme, restore etme

• Tarihî eser niteliği taşımayan yapıların onarılması, renovasyon

Ata Sözleri ve Deyimler

• onarım görmek

[sıfat]

• Onaylanmış olan, tasdik edilmiş, musaddak

[sıfat]

• Dalgalı, kıvrımlı, kıvrılmış

[isim]

• Onaşmak durumu

[sıfat]

• On sayısının sıra sıfatı, sırada dokuzuncudan sonra gelen

[isim]

[askerlik]

• On ere kumanda eden asker, erin üstündeki ilk rütbe

  Askeri, çavuşlar, onbaşılar talim ettiriyorlardı. - Ömer Seyfettin

[isim]

[mineraloji]

• Hidratlı doğal oksit