[isim]

[anatomi]

• Omurgayı oluşturan kemiklerden her biri, fıkra

  Boyun omurları. Bel omurları. Sağrı omurları. Kuyruk omurları.

[isim]

[anatomi]

• Omurga içinde bulunan kanal boyunca uzanan, boz madde ve ak maddeden oluşan sinir dokusu, murdarilik

[isim]

• Sırt boyunca uzanarak vücuda destek sağlayan, kemikten, kıkırdaktan veya her ikisinden oluşan, içinde omuriliği barındıran kemik yapı

[denizcilik]

• Gemi kaburgasının aşağı taraftan bağlı bulunduğu boy ekseni doğrultusunda boydan boya geçen ana yapı ögesi

  Omurgası çürümüş, sintinesi su eden eski bir gemide gibi suları durgun bir limanın rıhtımına bağlanmıştır. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Bir şeyin varlığı ile ilgili en önemli bölümü, temel, belkemiği, esas

[isim]

[hayvan bilimi]

• Memelileri, kuşları, amfibyumları, sürüngenleri, yuvarlak ağızlıları ve balıkları içine alan hayvanlar âlemi (Vertebrata)

[isim]

[hayvan bilimi]

• Omurgasız, çok hücreli hayvanlar âlemi (Protostomia)