[isim]

• Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk

• Yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret

• At arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç

  Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı. - Ömer Seyfettin

[matematik]

• Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• ok atmak
• ok gibi (yerinden) fırlamak
• ok yaydan (veya yayından) çıkmak

[sıfat]

[eskimiş]

• O gösterme sıfatı

  Dedi gördüm ol habibin anasın - Süleyman Çelebi

[zamir]

• O gösterme zamiri

[isim]

[anatomi]

• İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm

• Giyside vücudun bu bölümünü saran parça

  Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça

[anatomi]

• Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü

[bitki bilimi]

• Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal

[müzik]

• Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü

• Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça

• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım, şube, branş

  Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları.

[tarih]

• Karakol

  Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi. - Refik Halit Karay

• İş takımı, ekip, grup

  Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[askerlik]

• Kanat

  Sağ kol. Sol kol.

• Dizi, düzen

  Yürüyüş kolu.

[denizcilik]

• Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kola çıkmak
• kol atmak
• kol gezmek
• kol kanat olmak (veya germek)
• kolları kopmak
• kollarını açmak
• kollarının arasına almak
• kollarını sallaya sallaya gelmek
• kolları sıvamak
• kolu kanadı kırılmak
• koluna girmek
• koluna kuvvet
• kolunda altın bileziği olmak
• kol uzatmak
• kol vermek
• kol vurmak

[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[isim]

[denizcilik]

• Gemileri, farklı iki su düzeyinin birinden öbürüne aşırmak için yapılmış ara havuz

[sıfat]

• Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

  Aile uluları arasında buna bir çare bulmak için dertleşmeler olur. - Reşat Nuri Güntekin

• Çok yüksek, çok büyük olan (şey)

  Dökülen meyvelerinden fazla, açılmış çiçekleri bulunan bir ulu ağaç. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer, mektep

  Ayça okulla ilgili bir şeyler anlatıyor, yarım yamalak duyuyorum. - Ahmet Ümit

• Bir okuldaki öğrenci ve görevlilerin bütünü

  Okul dağıldı.

• Ekol

Ata Sözleri ve Deyimler

• okuldan ayrılmak
• okulu asmak (veya kırmak)

[isim]

• Bir şeyin akmasına yarayan üst yanı açık boru

  Değirmen oluğu.

• Yağmur sularını damların kenarlarına toplayıp akıtan yatay konumlu, genellikle çinko boru

  Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu. - Tarık Buğra

• Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol

Ata Sözleri ve Deyimler

• oluk gibi akmak

[sıfat]

• Kolu olan

  Kollu sandalye.

• Herhangi bir biçimde kolu olan

[isim]

• Bir okula devam eden kimse, öğrenci

Ata Sözleri ve Deyimler

• okullu olmak

[sıfat]

• Oluğu olan

  Kiremitlerin rengi, oluklu şekli dillerde gezerken kapısını söküp yeniledi. - Lâtife Tekin

• Üstünde yol yol olukları bulunan

  Oluklu sac. Oluklu mukavva.