[isim]

• Birtakım olayların dayandığı sebep veya bu sebeplerin yol açtığı sonuç, vakıa

  Bilim yoluyla olguları kavrayıp sıralayabiliriz. - Orhan Hançerlioğlu

• Varlığı deneyle kanıtlanmış şey

[edebiyat]

• Edebî eserlerde olayı geliştiren davranış, iş

[sıfat]

• Yenecek duruma gelmiş (meyve)

  Oluğun altına bir sepet iri, olgun, renkli şeftali koymuşlar. - Refik Halit Karay

[mecaz]

• Tamamlanmış, iyice işlenmiş (yazı, düşünce vb.)

[mecaz]

• Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, ağırbaşlı (kimse), kâmil

  Benim bütün cefama olgun adam gibi katlanmasını bilmişti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Olguya ilişkin

[isim]

• Meyvelerin olgun, yenilebilir olma durumu

[mecaz]

• İnsanların bilgi, görgü ve hoşgörü bakımından gereği kadar gelişmiş olma durumu, yetkinlik, kemal

  Yüzündeki incelik, olgunluk onu bambaşka seviyede bir erkek gösteriyor. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Olgun gibi, olguna benzer

[zarf]

• (olgu'nca) Olgun gibi, olguna benzer bir biçimde

[sıfat]

[felsefe]

• Olguculukla ilgili olan, olguculuk yanlısı, pozitivist

[isim]

• Olgusal olma durumu

[isim]

• Olgunlaşmak işi

  Çocuğun gelişmesi bir ölçüde olgunlaşma, bir ölçüde öğrenme yoluyla olur.

[isim]

[felsefe]

• Araştırmalarını olgulara, deneylere, gerçeklere dayayan, fizikötesi açıklamaları kuramsal olarak olanaksız ve yararsız gören Auguste Comte'un açtığı felsefe çığırı, pozitivizm

[edebiyat]

• Bu çığırın gerçekçilik akımını doğuran edebî eserlerde uygulanmış biçimi

[nesnesiz]

• Meyve olgun duruma gelmek

• Yazı, düşünce olgun duruma gelmek

[mecaz]

• İnsanın bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş olmak

  O zamanlar hepsi de daha gençti, bugün yaşlandılar, elbette daha olgunlaştılar. - Nurullah Ataç

[isim]

• Olgunlaştırmak işi

[-i]

• Olgun duruma getirmek, oldurmak