[isim]

[hayvan bilimi]

• Tek tek veya bir topluluk düzeni içinde yaşayan, vücutları, özellikle karınları ve arka ayakları kıllarla örtülü zar kanatlılar familyası

[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

• Ara

  İki masa arasında bir metre aralık var.

• Uygun, elverişli durum, fırsat

• Evin iki bölümü veya iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor

• Yılın on ikinci ayı, ilk kânun, kânunuevvel

• Tuvalet

• Basımcılıkta harfler veya satırlar arasındaki açıklık, espas

[sıfat]

• Yarı açık, tam kapanmamış

  İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu. - Çetin Altan

[ekonomi]

• Borsada hisse senetlerinin alım satım emirlerinin verildiği süre

[fizik]

• Bir sesi bir başka sesten, kalına veya inceye doğru ayıran uzaklık

[müzik]

• İki nota arasındaki perde uzaklığı

[müzik]

• Portenin paralel çizgileri arasındaki boşluk

  Portenin beş çizgisi arasında dört aralık vardır.

[spor]

• Toplu beden eğitiminde art arda dizilenleri ayıran açıklık

Ata Sözleri ve Deyimler

• aralık vermek

[isim]

• Iğdır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Rafadan yumurta

  Sabahleyin kendisine bir alakok ziyafeti çekecekti. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

[tarih]

• Eski Türk boylarından biri

[isim]

• Kar kuyusu

• Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

[sıfat]

• Karası (II) olan

• Üzeri kalemle karalanmış

[sıfat]

• Kırk sayısının üleştirme sayı sıfatı

• Her birine kırk, her defasında kırkı bir arada olan

[isim]

• Kor olma durumu

[halk ağzında]

• Mangal

[sıfat]

[askerlik]

• Kurasını çekmiş, askere gitmeyi bekleyen (asker)

  Seferberlik başladığı zaman dertli analar nafakasını yok pahasına tefecilere satıyor, kuralı çocuklarına yol parası yetiştiriyorlardı. - Ruşen Eşref Ünaydın

[isim]

[halk ağzında]

• Ekime elverişli olmayan, taşlı, kumlu toprak

• Yassı, düz taş

[mineraloji]

• Bileği taşı

[mineraloji]

• Kayağan taş

[sıfat]

• Kiloca fazla olan, ağır çeken

  Ablak yüzlü, okkalı bir adamdı nazır hazretleri. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Çok, fazla

  Müfettiş Bey, öncekilerden çok daha okkalı bir yudum içti. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Ağır, şiddetli

  Önce Bekir'in omzuna okkalı bir sille indirdi. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Ayarlanmış, doğru çalışması sağlanmış, düzeltilmiş (saat, makine vb.)

• Belirli bir ayarda olan (altın veya gümüş)

[sıfat]

• Ayağı olan

  Odanın ortasına üç ayaklı masayı koymuş, etrafına sandalyeleri diziyordu. - Peyami Safa

• Bir destekle yere dayanan

  Ayaklı kadeh.

• Ayakla işletilen

  Ayaklı dikiş makinesi.