[isim]

[eskimiş]

• Su

[isim]

[halk ağzında]

• Abla

• Anne

[isim]

• Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş

• Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılan

[eskimiş]

• Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka

• Kepenek (I)

Ata Sözleri ve Deyimler

• aba altında er yatar
• aba altından sopa (veya değnek) göstermek
• aba gibi
• abanın kadri yağmurda bilinir
• aba vakti yaba, yaba vakti aba
• abayı sermek
• abayı yakmak

[isim]

• Yemek

Ata Sözleri ve Deyimler

• aşını, eşini, işini bil
• aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur
• aş taşınca kepçeye paha olmaz
• aş tuz ile, tuz oran ile

[isim]

[hayvan bilimi]

• Boa yılanı

• Kadınların boyunlarına aldıkları yılan biçiminde dar ve uzun kürk, boyun kürkü

[isim]

• Göçebelerin konak yeri

  Yarın daha gün ışımadan kovduracağım onları obadan. - Yaşar Kemal

• Bu yerde konaklayan göçebe halk veya aile

  Dayısı, amcası dâhil, obadan, oymaktan kimse dünür gitmeye gönüllü değildir. - Tarık Buğra

• Genellikle bölmeli göçebe çadırı

[isim]

[kimya]

• Birtakım hastalıklara karşı bağışıklık sağlamak için vücuda verilen, o hastalığın mikrobuyla hazırlanmış eriyik

• Bu eriyiğin uygulanması

  Çiçek aşısı. Kolera aşısı. Tifo aşısı.

• Bir ağacın dalı veya gövdesi üzerine, aynı familyanın daha iyi bir türünden alınan dal, göz, tomurcuk vb. parçaları kaynaştırma işi

• Bu yolla eklenen parça

[sıfat]

• Aşılı (bitki)

  Sana yeni aşı güllerimi göstereceğim. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• aşı olmak (veya vurulmak veya yapılmak)
• aşı vurmak (veya yapmak)

[isim]

• Çocuğu olan erkek, peder

• Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek

  Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türk'tür. - Anayasa

• Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme

• Çatı merteği

• Bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kimse

  Atatürk Türk milletinin babasıdır.

[mecaz]

• Anlayışlı, iyi huylu erkek

[mecaz]

• Silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti vb. kirli ve gizli işler yapan çetenin başı

[mecaz]

• Koruyucu, babalık duyguları ile dolu kimse

[mecaz]

• Ata

  Asya'daki babalarımızdan miras kalan millî şiirimizin manzum şekillerinde... - Yahya Kemal Beyatlı

[sıfat]

[argo]

• Çok kaliteli, üstün nitelikli

[eskimiş]

• Tarikatların bazısında tekke büyüğü

  Bektaşi babası.

[eskimiş]

• Bu gibi kimselere verilen unvan

  Gül Baba. Nur Baba. Baba İlyas.

[denizcilik]

• Gemi veya iskelede halatın takıldığı yuvarlak başlı iri demir, ağaç veya beton dikme

[mimarlık]

• Bir merdivende, tırabzanın sahanlıkla birleştiği yerde bulunan dikey öge

Ata Sözleri ve Deyimler

• baba değil, tırabzan babası
• baba koruk (veya erik) yer, oğlunun dişi kamaşır
• babam!
• baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana
• babamın adı Hıdır, elimden gelen budur
• babam sağ olsun
• babana rahmet
• babanın sanatı oğla mirastır
• baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya bir salkım üzüm vermemiş
• baba olmak
• babasına rahmet okutmak
• babasından mal kalan, merteği içinden bitmiş sanır
• babasının (veya babalarının) çiftliği
• babasının hayrına
• babasının kızı
• babasının oğlu
• baba vergisi görümlük, koca vergisi doyumluk

[isim]

[anatomi]

• İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser

  Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. - Necati Cumalı

• Bir topluluğu yöneten kimse

  Cumhurbaşkanı devletin başıdır. - Anayasa

• Başlangıç

  Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı.

• Temel, esas

  Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para. - Halide Edip Adıvar

• Arazide en yüksek nokta

  Dağın başı. Tepenin başı.

• Bir şeyin genellikle toparlakça ucu

  Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık. - Falih Rıfkı Atay

• Bir şeyin uçlarından biri

  Merdiven başında beni çağırdı. - Ayla Kutlu

• Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet

  Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

• Sarraflık hakkı

• Bir şeyin yakını veya çevresi

  Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu. - Ahmet Kabaklı

• `Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün` anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz

  Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.

• Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği

  Başa güreşmek.

[denizcilik]

• Deniz teknelerinde ön taraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• ...-nın başında gelmek (veya yer almak)
• baş (veya başı) çekmek
• baş (veya başını) alamamak
• başa çıkmak
• başa çıkmak
• başa gelen (dert) çekilir
• başa gelmek
• başa gelmeyince bilinmez
• başa güreşmek
• baş ağır gerek, kulak sağır
• baş ağrıtmak
• başa vermek
• baş bağlamak
• baş bulmak
• baş çevirtmek
• baş dille tartılır
• baş döndürmek
• baş edebilmek
• baş edememek
• baş eğmek
• baş eldeyken
• baş etmek
• baş gelmek
• baş göstermek
• baş göz etmek
• baş göz olmak
• başı ağrımak
• başı bağlanmak
• başı belada olmak
• başı belaya girmek (veya uğramak)
• başı çatlamak
• başı dara düşmek
• başı daralmak
• başı darda kalmak
• başı derde girmek
• başı dönmek
• başı göğe ermek (veya değmek)
• başı hoş olmamak
• başı için
• başı kazan gibi olmak
• başım gözüm üstüne
• başımla beraber
• başına (...) gelmek
• başına balta kesilmek (veya olmak)
• başına bela açmak
• başına bela almak
• başına bela olmak (veya kesilmek)
• başına bir hâl gelmek
• başına çalmak
• başına çalsın!
• başına çıkarmak
• başına çıkmak
• başına çorap örmek
• başına dert açmak
• başına dert olmak (veya kesilmek)
• başına devlet (veya talih) kuşu konmak
• başına dikilmek
• başına dikmek
• başına dolamak
• başına dünyanın belasını sarmak
• başına ekşimek
• başına gaile açmak
• başına geçirmek
• başına geçmek
• başına geçmek
• başına gelen başmakçıdır
• başına gelmek
• başına gelmek
• başına güneş geçmek
• başına iş açmak
• başına iş çıkarmak
• başına iş çıkmak
• başına kâhya kesilmek
• başına kakmak (veya kakınç etmek)
• başına kalmak
• başına kan çıkmak
• başına karalar bağlamak
• başına oturmak
• başı nâra yanmak
• başına sarmak
• başına taç etmek
• başına taş düşmek (veya yağmak)
• başına vur, ağzından lokmasını al
• başına vurmak
• başına yıkmak
• başın başı, başın da başı var
• başında beklemek (veya durmak)
• başında değirmen çevirmek
• başında kavak yeli (veya yelleri) esmek
• başından almak
• başından aşağı kaynar sular dökülmek
• başından atmak
• başından büyük işlere girişmek (veya kalkışmak)
• başından geçmek
• başından kalkmak
• başından korkmak
• başından savmak
• başında olmak
• başında paralansın
• başında torbası eksik
• başını acemi berbere teslim eden, pamuğunu cebinden eksik etmez
• başını ağrıtmak
• başını alıp gitmek
• başını ateşlere yakmak
• başını bağlamak
• başını beklemek
• başını belaya sokmak
• başını bir yere bağlamak
• başını bir yere sokmak
• başını boş bırakmak
• başını çatmak
• başını çıkarmak
• başını derde sokmak
• başını dik tutmak
• başını dinlemek
• başını döndürmek
• başını duman almak
• başını ezmek
• başını gözünü yarmak
• başını istemek
• başını kaldırmamak (veya kaldıramamak)
• başını kaşımaya (veya kaşıyacak) vakti olmamak
• başını koltuğunun altına almak
• başını kurtarmak
• başının altında
• başının altından çıkmak
• başını nâra yakmak
• başının çaresine bakmak
• başının derdine düşmek
• başının etini yemek
• başının gözünün sadakası
• başını ortaya koymak
• başını taştan taşa vurmak
• başını toplamak
• başını uçurmak
• başını vermek
• başını yakmak
• başını yemek
• başı sağ olsuna gitmek
• başı sıkılmak (veya sıkışmak)
• başı sıkıya gelmek
• başı taşa değmek
• başı tutmak
• başı üstünde yeri olmak
• başı yastığa düşmek
• başı yastık yüzü görmemek
• başı yerine gelmek
• başı zapt olunmamak
• baş kesmek
• baş kes, yaş kesme
• baş kıç olmak
• baş kıç vurmak
• baş kırılır (veya yarılır) fes (veya börk) içinde, kol kırılır yen (veya kürk) içinde
• baş koşmak
• baş koymak
• baş nereye giderse ayak da oraya gider
• baş olan boş olmaz
• baş ol da istersen soğan başı ol
• baş olmak
• baş sağlığı, dünya varlığı
• baş sallamak
• başta (veya başında) bulunmak (veya olmak)
• baştan aşmak
• baştan çıkarmak
• baştan çıkmak
• baştan kara etmek
• baştan kara gitmek
• başta taşımak
• baş tutamamak
• baş tutmak
• baş üstünde tutmak
• baş üstünde yeri var
• baş vermek
• baş yakmak
• baş yapmak
• baş yastığı baş derdini bilmez
• baş yemek

[isim]

[eskimiş]

• Çıban

[sıfat]

• İçinde, üstünde hiç kimse veya hiçbir şey bulunmayan, dolu karşıtı

  Yaralı kaymakamla iki emir eri de boş kalan kompartımana rahatça yerleştiler. - Aka Gündüz

• Görevlisi olmayan (iş, görev), münhal

  Boş kadro.

• Yapılacak işi olmayan, işsiz

  Bugün sabah boşum, gelebilirsin.

• Kullanıldıktan sonra içinde bir şey bulunmayan, kirli (bardak, çanak vb.)

  Tam bu sırada yanlarından elindeki tepside boşlarla ortalıkçı bir çocuk geçmektedir. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Anlamsız

  Bütün bunlar güneşli ve rüzgârlı bir günün boş vaatleri miydi? - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Bilgisiz

  Daha meselesiz, daha cahil, daha boş, daha yakışıklıydılar. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Bir işe yaramayan, yararsız

  Yaşlı başlı insanlarız, dedi. Birbirimizi boş tesellilerle aldatacak değiliz. - Reşat Nuri Güntekin

[zarf]

[mecaz]

• Habersiz, hazırlıksız bir biçimde

  Tatar dilencinin küfürlerine işte böyle boş yakalandım. - Orhan Pamuk

Ata Sözleri ve Deyimler

• boşa almak
• boşa çıkarmak
• boşa çıkmak
• boşa gitmek
• boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz
• boş atıp dolu tutmak (veya vurmak)
• boşa vermek
• boş başak dik durur
• boş bırakmak
• boş bırakmamak
• boş bulunmak
• boş çıkmak
• boş çıkmamak
• boş çuval ayakta (veya dik) durmaz
• boş dönmek
• boş durmak
• boş durmamak
• boş düşmek
• boş gezenin boş kalfası
• boş gezmek (veya gezinmek)
• boş gezmekten bedava çalışmak yeğdir
• boş gözlerle bakmak
• boş ite menzil olmaz
• boş kalmak
• boş kile dipsiz ambar
• boş konuşmamak
• boş koymak
• boş ol (veya olsun)
• boş oturmak
• boşta gezmek
• boşta kalmak
• boş torba ile at tutulmaz
• boş ver!
• boş vermek
• boş yerine vurmak

[isim]

[denizcilik]

• Gemiyi baştan veya kıçtan halatla karaya bağlama

[sıfat]

• Altta, aşağıda bulunan, alttaki

[isim]

• Obanın başı olan kimse