[isim]

• Dört tekerlekli, içinde dingillere paralel olarak düzenlenmiş karşılıklı iki oturma sırası bulunan, üstü açılıp kapanabilen çift körüklü binek arabası

[isim]

[müzik]

• Türlü üflemeli ve vurgulu çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde kullanılan mızıkacılar topluluğu veya takımı, mızıka

  Tepebaşı bahçesindeki bando da Tuna Dalgası'nı çalıyordu. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Takım, topluluk

  Hırsızlar bandosuna kumanda eden Ciyanni, asıl hırsız değilmiş. - Ahmet Midhat

[isim]

[askerlik]

• Özel yetiştirilmiş askerlerden oluşan birlik

• Bu birlikte görevli asker

[mecaz]

• Vurucu kuvvet

[isim]

[müzik]

• Çalgıların giderek daha yüksek ses verecek biçimde çalınma durumu

[isim]

[müzik]

• Müzik parçasının başında `>` işaretiyle gösterilen nota terimi

[zarf]

• (diminue'ndo) Sesi gittikçe azaltarak (söylemek, çalmak)

[isim]

• El ve kol vuruşlarından çok, ayak ve tekme tekniklerine önem veren, Uzak Doğu'ya özgü dövüş sanatı

[zarf]

[müzik]

• Gittikçe hızlanarak