MÜTEARİFE Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

MÜTEARİFE harflerini içeren 4 harfli 45 kelime bulunuyor. 4 harfli MÜTEARİFE kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

FÜME₁₃, MÜFT₁₃, AMFİ₁₁, ARİF₁₀, AFET₁₀, FİRE₁₀, FARE₁₀, FERT₁₀, FERİ₁₀, İTFA₁₀, İFTA₁₀, TEFE₁₀, MÜRT₇, ÜTME₇, ÜREM₇, ÜMİT₇, TÜRE₆, ÜRAT₆, AMİR₅, AMİT₅, ERME₅, ERİM₅, ETME₅, EMİR₅, EMET₅, İMAR₅, İTME₅, MİRA₅, MİAT₅, META₅, MART₅, MERT₅, MERİ₅, MERA₅, RAMİ₅, REMİ₅, TEMA₅, ERTE₄, ERAT₄, ETER₄, İRAT₄, İARE₄, RATE₄, TİRE₄, TERE₄

ERAT (Kelime Kökeni: Türkçe er + at)

[isim]

[askerlik]

Er, onbaşı ve çavuşlara verilen genel ad

Erler

ETER (Kelime Kökeni: Fransızca éther)

[isim]

[kimya]

Oksijenli asitlerin alkollerle birleşmesinden oluşan sıvılar

Hekimlikte kullanılan, çok uçucu, renksiz ve kendine özgü kokusu olan bir sıvı, lokman ruhu

Bir tür organik yağ çözücü

İRAT (Kelime Kökeni: Arapça īrād)

[isim]

Gelir
Şenlik pansiyonerleri de ekseriyetle iratları düzgün kimseler değildir. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Gelir getiren mülk
Zavallının iratlarında oturan kiracılarla uğraşarak kırmadığı koz, çevirmediği dolap kalmıyordu. - Ömer Seyfettin

[eskimiş]

Söyleme

Ata Sözleri ve Deyimler

irat etmek

Birleşik Kelimeler: iradımesel

İARE (Kelime Kökeni: Arapça iʿāre)

[isim]

[eskimiş]

Eğreti, ödünç
Bu iare tuvaletiyle kendi güzelliğinin gururunu da feda ederek bahçeye çıktı. - Peyami Safa

Eğreti verme, ödünç verme

RATE (Kelime Kökeni: Fransızca raté)

[sıfat]

Başarısız
Bunlar hâlâ kokmuş ve rate bir romantizmi önümüze sürüyorlar. - Asaf Halet Çelebi

[mecaz]

Yaşlı, verimsiz, geçimsiz (kimse)
Kaldı ki dikkat edilince görülür ki, bunlar gençliklerinde de olumlu bir şeyler verememiş olan ratelerdir. - Haldun Taner

[isim]

[hayvan bilimi]

Büyük fare

TİRE

[isim]

Dikişte kullanılan pamuk ipliği
Parmak uçlarında ince ince delik çorapları renkli tire ile iliştiriyordu. - Mahmut Yesari

[sıfat]

Pamuk ipliğinden yapılmış

[isim]

Kısa çizgi

Uzun çizgi

[isim]

İzmir iline bağlı ilçelerden biri

TERE (Kelime Kökeni: Farsça tere)

[isim]

[bitki bilimi]

Turpgillerden, yaprakları salata olarak yenen baharlı bir bitki (Lepidium sativum)

Birleşik Kelimeler: çayır teresi, su teresi, yaban teresi

AMİR (Kelime Kökeni: Arapça āmir)

[isim]

Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir
Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - Burhan Felek

[sıfat]

Buyuran, buyurucu

[ticaret]

Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri

AMİT (Kelime Kökeni: Fransızca amide)

[isim]

[kimya]

Amonyağın hidrojeni yerine bir asit kökünün geçmesiyle oluşan birleşiklerin sınıf adı

ERME

[isim]

Ermek işi

ERİM

[isim]

Bir şeyin erebileceği uzaklık, menzil
El erimi. Göz erimi.

Birleşik Kelimeler: el erimi, göz erimi, kulak erimi, kurşun erimi

[isim]

Muştu

ETME

[isim]

Etmek işi

Ata Sözleri ve Deyimler

etme bulma dünyası

EMİR (Kelime Kökeni: Arapça emr)

[isim]

Buyruk, komut, talimat, ferman

İstek
İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[bitki bilimi]

Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Ata Sözleri ve Deyimler

emir almak
emir altına almak
emir vermek
emrine girmek
emrine vermek

Birleşik Kelimeler: emir cümlesi, emir eri, emir kipi, emir kulu, emir komuta zinciri, emirname, emir subayı, emretmek, emreylemek, emrihak, emrivaki, emre muharrer senet, yazılı emir, evvelemirde, arama emri, ita emri, ödeme emri, ölüm emri, tediye emri, verile emri

[isim]

Araplarda ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı

EMET

[isim]

Kütahya iline bağlı ilçelerden biri

İMAR (Kelime Kökeni: Arapça iʿmār)

[isim]

Bayındırlık

Ata Sözleri ve Deyimler

imara açılmak
imar etmek