[isim]

[anatomi]

• Atardamar

• Trafiği yoğun olan ana yol

[isim]

• Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân

• İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân

[isim]

• Bir iş veya sorun hakkında düşünülerek verilen kesin yargı

  Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[hukuk]

• Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm

  Yargıç kararı.

• Bu yargıyı bildiren belge

  Mahkeme kararını aldı.

• Değişmeyen, düzenli durum, düzenlilik, yöntemlilik

• Değişmez olma

  Havanın hiç kararı yok.

• Tam ölçüsünde, ne az ne çok

  Yemeğin tuzu karar.

[müzik]

• Türk müziğinde, taksim yaparken ana makama dönüş

Ata Sözleri ve Deyimler

• karara bağlamak
• karara kalmak
• karar almak
• karar altına almak
• karara varmak
• karar bulmak
• kararında bırakmak
• karar kılmak
• karar vermek

[isim]

• Tren

  Kendisini getiren metro katarı yoluna devam edip karanlık tünelde kaybolmuştu. - Osman Aysu

• Taşıt dizisi

  Otomobil katarı. Yük katarı.

• Bir arada giden veya uçan hayvan dizisi

[isim]

[eskimiş]

• Damla

Ata Sözleri ve Deyimler

• katresi kalmadı (veya yok)

[isim]

[spor]

• Masa tenisi, tenis vb. oyunlarda topa vurmak için kullanılan, oval tahta bir kasnağa gerilmiş bir ağla veya lastikle kaplanmış saplı araç, vuraç

[isim]

[din bilgisi]

• Namazda bir kıyam, bir rükû ve iki secdeden oluşan bölüm

  Öğle namazının kaç rekât olduğunu unutmuş, aklında hiç namaz suresi kalmamıştı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

[hayvan bilimi]

• Soluk borusu

• Eklem bacaklılarda bulunan özel solunum kanalları

[isim]

• Saçların, sakalın, hayvan tüylerinin karışıklığını gidermeye veya kadınların saçlarını tutturmaya yarayan dişli araç

  Bir ay boyunca, kırlaşan saçlarına tarak sürmedi. - Lâtife Tekin

• Bahçıvanlıkta toprağın taşını ayıklamak için kullanılan, ucu bu biçimde olan araç, tırmık

• Dokuma tezgâhlarında, dişleri arasından arış ipliklerinin geçtiği tarak biçiminde araç

• Bazı kuşların başında bulunan yelpaze biçiminde tepelik

[anatomi]

• İnsanda ayağın yüksek olan üst bölümü

[hayvan bilimi]

• Suda yaşayan hayvanlarda solungaç

[hayvan bilimi]

• Yassı solungaçlılardan, kabukları yuvarlak, yelpaze biçiminde bir yumuşakça (Pecten)

Ata Sözleri ve Deyimler

• tarak vurmak

[isim]

• Artmak işi

  Tiyatrolar sayıca arttı, bunun sonucu seyirci sayısında da artma oldu. - Metin And

[-e]

[-i]

• Bir cismi bir yöne doğru fırlatmak

  Taşı suya atmak.

• Bir şeyi yere doğru bırakmak

• Bir kimsenin ilişiğini kesmek

[-e]

[nesnesiz]

• Koymak

  Mutlaka yemeklerimize biber atmayı âdet edinmişiz. - Burhan Felek

• Rastgele bir kenara koymak

[nesnesiz]

[-den]

• Uzatmak

  Vapurdan iskeleye attılar.

• Bir yerden başka bir yere taşımak

  Hazır araba varken eşyayı eve atalım.

[nesnesiz]

• Sille, tokat vurmak

[nesnesiz]

• Top, tüfek vb. silahları patlatmak

[nesnesiz]

• Kurşun, gülle, ok vb. şeyleri hedefe fırlatmak

  Ona üç kurşun attı, vuramadı.

[-e]

[nesnesiz]

• Geri bırakmak, ertelemek

  Bu konunun tartışılmasını gelecek haftaya attılar.

• Örtmek

  Sırtına bir şal attı.

• Yapılmış kötü bir işi birine yüklemek

  Suçu onun üzerine attılar.

[-i]

[-den]

• Kovmak, dışarıya çıkarmak, ilgisini kesip uzaklaştırmak

[-i]

• İstenilmeyen bir şeyi kendi malı olmaktan çıkarmak

  Bu lüzumsuz eşyayı atmalı.

[-i]

• Kullanılması gelenek hâline gelmiş bir şeyi kullanmaktan vazgeçmek

  Şapka inkılabıyla fesi attık.

[-i]

• Çıkarmak, dışarıya vermek

  Yabancı cisimleri vücut atar.

[-i]

• Patlayıcı maddelerle havaya uçurup yıkmak

  Köprüyü dinamitle attılar.

[-i]

• Yay ve tokmakla ditmek, kabartmak

  Pamuğu atmak.

[nesnesiz]

• Çatlamak

[nesnesiz]

• Yırtılmak

[-den]

• Yapışık olduğu yerden ayrılmak

[nesnesiz]

• Kalp, nabız vurmak, çarpmak

  Kalbi hızlı hızlı atıyor.

[-i]

• Sıkıntı dolayısıyla giyilen bir şeyi çıkarmak

  Sıcak basınca sırtındaki ceketi attı.

[-i]

[-den]

• Yazılı veya banda alınmış bir metinden bazı bölümleri çıkarmak

[-i]

• Değerini eksiltmek

[nesnesiz]

• Göndermek, yollamak

  Mektup atmak.

[-den]

• Terk etmek

[argo]

• Götürmek

  Gözüne kestirdiği erkeği tavlayıp resmen oraya atarmış. - Attila İlhan

[nesnesiz]

[argo]

• Söylemek

  Gazel attı.

[nesnesiz]

[argo]

• Yalan veya abartmalı söz söylemek

  Gene atmaya başladı.

[nesnesiz]

[argo]

• Bilmeden, kestirerek söylemek

  Bilgi yarışmasında attı ama tutturamadı.

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• İçki içmek

  Şimdi arzu buyrulursa dostluğumuzu takviye için şöyle bir iki kadeh atalım. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• atıp (veya atmak) tutmak
• atıyorum
• atma Recep, din kardeşiyiz
• atsan atılmaz, satsan satılmaz
• attığı tırnağa değmemek
• attığı tırnak kadar olamamak

[isim]

• Bir tür yumurtalı süt tatlısı

• Kaymak

• Kevgirden geçirilmiş sütle koyulaştırılmış çorba

[isim]

[eskimiş]

• Boy, endam

  Gür beyaz saçları, dik kameti, vakur yürüyüşü ile gören çarşı esnafı saygı ile selamlarlar. - Haldun Taner

[isim]

[din bilgisi]

• Farz olan namazdan önce okunan iç ezan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kamet getirmek
• kameti artırmak

[isim]

[eskimiş]

[gök bilimi]

• Ay

[isim]

• Katmak işi, ilhak

[sıfat]

• Katılmış, eklenmiş, ulanmış, munzam

[halk ağzında]

• Kıldan veya yünden yapılmış ip