MUHACİR Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

MUHACİR harflerini içeren 4 harfli 26 kelime bulunuyor. 4 harfli MUHACİR kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Muhacir ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Muhacir olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

HURİ9, HAMİ9, İMHA9, İHAM9, MİHR9, RUHİ9, CUMA9, ACUR8, AHİR8, İCMA8, CİMA8, CURA8, CAMİ8, İRCA7, İCRA7, İCAR7, RİCA7, RACİ7, CARİ7, RUAM6, RUMİ6, UMAR6, AMİR5, İMAR5, MİRA5, RAMİ5

AMİR (Kelime Kökeni: Arapça āmir)

[isim]

  • Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

    Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - Burhan Felek

[sıfat]

  • Buyuran, buyurucu

[ticaret]

  • Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri

İMAR (Kelime Kökeni: Arapça iʿmār)

[isim]

  • Bayındırlık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imara açılmak
  • imar etmek

MİRA (Kelime Kökeni: İtalyanca mira)

[isim]

  • Arazi üzerinde seçilmiş bir işaret noktasının düşeyini gösteren, yön belirtmek için uzaktan gözlenen, geometrik biçimli tahta lata

RAMİ (Kelime Kökeni: İngilizce ramee)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Isırgangillerden, Çin, Vietnam ve Malezya'da yetişen değerli bir bitki (Boehmeria nivea)
  • Bu bitkinin dokumacılıkta kullanılan lifi

RUAM (Kelime Kökeni: Arapça ruʿām)

[isim]

[eskimiş]

[hayvan bilimi]

  • Sakağı

RUMİ (Kelime Kökeni: Arapça rūmī)

[isim]

  • Anadolu Selçuklularının üsluplaştırdıkları filiz, yaprak ve hayvan motiflerinden oluşmuş dolaşık süsleme

[sıfat]

[tarih]

  • Anadolu ile ilgili, Anadolu'ya bağlı, Anadolu'da yaşayan

[eskimiş]

  • Bizans İmparatorluğu'na ve bu imparatorluğun egemenliği altındaki kimselere ilişkin

Birleşik Kelimeler: Rumi takvim

UMAR

[isim]

  • Çare

İRCA (Kelime Kökeni: Arapça ircāʿ)

[isim]

[eskimiş]

  • Eski biçimine sokma, çevirme
  • Döndürme

[kimya]

[matematik]

  • İndirgeme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • irca etmek

İCRA (Kelime Kökeni: Arapça icrāʾ)

[isim]

[müzik]

  • Bir müzik eserini oluşturan notaları sese çevirme

[hukuk]

  • Borçlunun alacaklıya karşı yapmak veya ödemekle yükümlü bulunduğu bir şeyi adli bir kuruluş aracılığıyla yerine getirme

    İcra yoluyla tahsile gideriz, o sonra parasını geri alır. - Burhan Felek

[hukuk]

  • Adliyenin bu işle görevli dairesi

[eskimiş]

  • Yapma, yerine getirme, bir işi yürütme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • icra etmek
  • icraya vermek

Birleşik Kelimeler: icra kuvveti, icra vekili, tehiriicra

İCAR (Kelime Kökeni: Arapça īcār)

[isim]

[eskimiş]

  • Kira

Ata Sözleri ve Deyimler

  • icara vermek

RİCA (Kelime Kökeni: Arapça recā)

[isim]

  • Dileyiş, dileme, dilek

    İşinden atmışlar, tekrar işe almaları için patronuna ricaya gidiyormuş. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ricada bulunmak
  • rica etmek

RACİ (Kelime Kökeni: Arapça rāciʿ)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Geri dönen
  • Dokunan, ilgilendiren, dayanan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • raci olmak

CAR

[isim]

[halk ağzında]

  • Çağrı, tellal ile duyurma
  • İlan
  • Tehlike durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • car etmek

Birleşik Kelimeler: carcar, car car

[isim]

[halk ağzında]

  • Kadınların örtündükleri çarşaf, zar (III)

ACUR

[isim]

[bitki bilimi]

  • Kabakgillerden, kabuğu çizgili ve tüylü, yeşil veya sarımtırak, üzeri yeşil lekeli, irice bir meyve (Cucumis flexuosus)

AHİR (Kelime Kökeni: Arapça āḫir)

[sıfat]

  • Son, sonraki

[zarf]

  • Sonra, en sonra, sonunda

Birleşik Kelimeler: ahir ömürde, ahir vakit, ahir zaman, cemaziyelahir, evvel ahir