[sıfat]

• Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı

[isim]

• Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni

  İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk. - Necati Cumalı

[zarf]

• Birinci olarak, en başta

  İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilk vuran okçudur

[isim]

• Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

[isim]

[anatomi]

• İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm

• Giyside vücudun bu bölümünü saran parça

  Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça

[anatomi]

• Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü

[bitki bilimi]

• Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal

[müzik]

• Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü

• Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça

• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım, şube, branş

  Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları.

[tarih]

• Karakol

  Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi. - Refik Halit Karay

• İş takımı, ekip, grup

  Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[askerlik]

• Kanat

  Sağ kol. Sol kol.

• Dizi, düzen

  Yürüyüş kolu.

[denizcilik]

• Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kola çıkmak
• kol atmak
• kol gezmek
• kol kanat olmak (veya germek)
• kolları kopmak
• kollarını açmak
• kollarının arasına almak
• kollarını sallaya sallaya gelmek
• kolları sıvamak
• kolu kanadı kırılmak
• koluna girmek
• koluna kuvvet
• kolunda altın bileziği olmak
• kol uzatmak
• kol vermek
• kol vurmak

[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[zamir]

• `Hangi kişi?` anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir söz

  Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... kim ... kim
• kim bilir
• kime ne
• kimi kimsesi olmamak
• kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır
• kiminle dans ettiğini biliyor musun?
• kimin nesi?
• kimin tavuğuna kış demişiz
• kim kime dum duma
• kim oluyor?
• kim vurduya gitmek

[bağlaç]

[eskimiş]

• Ki

  Dedi kim tazeliğim çağında / Bir gülün bülbül idim bağında - Atai

[isim]

[denizcilik]

• Gemileri, farklı iki su düzeyinin birinden öbürüne aşırmak için yapılmış ara havuz

[isim]

• Küçük limon

[isim]

• Selin sürükleyip getirdiği çok küçük taneli çamurlaşmış kum ve toprak karışımı

[isim]

• Türlü işlerde kullanılmak için yapılan ince ve uzun metal çubuk

• Göze sürme çekmeye yarayan, kemik veya fil dişinden yapılmış ince ve uzun araç

[isim]

[matematik]

• Karada 1609, denizde 1852 metre olarak kabul edilen bir uzaklık ölçü birimi

  Köprü ile Kadıköy arasındaki mesafenin kaç mil olduğunu bilmiyordum. - Ahmet Rasim

Ata Sözleri ve Deyimler

• mil yapmak

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl, davar ağılı

• Yayla evi

• Bir kimseye ait küçük yerleşim yeri, çiftlik

[isim]

[madencilik]

• Silisli kütlelerin, kayaların, doğal etkenlerle parçalanarak ufalanmasından oluşan, deniz kıyısı, dere yatağı vb. yerlerde çok bulunan, ufak, sert tanecikler

  İki kamyon kum getirmemi istedi. - Yusuf Atılgan

• Armut, ayva vb. meyvelerin etli bölümlerindeki sert tanecikler

• Vücuttaki bezlerin, özellikle böbreğin ürettiği ince ve katı tanecikler

Ata Sözleri ve Deyimler

• kumda oynamak
• kum dökmek
• kum gibi

[isim]

[coğrafya]

• Denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu bölümü

  Sandalını Kaşık Adası'nın bir küçük koyuna çekti. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik

• Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer

  Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı. - Çetin Altan

• Genellikle yerleşim alanlarını birbirine bağlamak için düzeltilerek açılmış ulaşım şeridi

  Yolda oynayan çocuklara ne olduğunu sordu. - Ömer Seyfettin

• İçinden veya üstünden bir sıvının geçtiği, aktığı yer

  Su yolu. Sel yolu.

• Yolculuk

  Yola çıkmak. Yoldan kalmak.

• Gidiş çabukluğu, hız

  Bu vapurun yolu az.

• Davranış, tutum, gidiş veya davranış biçimi

  Celâl Bey'i sakal bırakma yolunda, kim, hangi örnek özendirdi diye çok düşünmüşümdür. - Haldun Taner

• Uyulan ilke, sistem, usul, tarz, tarik

  Duyguların eğitimi de en iyi, sanat yoluyla olur.

• Kumaşta bulunan çizgi

• Kez, defa, kere, sefer

[argo]

• Hile, tuzak

[halk ağzında]

• Düğünde, oğlanevinin kızevine verdiği para, mal veya armağan

[mecaz]

• Gaye, uğur, maksat

  Bu yolda çok emek harcandı.

[mecaz]

• Bir amaca ulaşmak için başvurulması gereken çare, yöntem

  Bu işi yapmanın bir yolu vardır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... yoluna
• yola (veya yollara) düşmek
• yola (veya yoluna) koyulmak
• yola çıkmak
• yol açmak
• yola dizilmek
• yola düzülmek
• yola gelmek (veya yatmak)
• yola getirmek
• yola gitmek
• yol almak
• yol aramak
• yola revan olmak
• yola vurmak
• yol bulmak
• yol çizmek
• yolda kalmak
• yoldan (veya yolundan) kalmak
• yoldan çevirmek
• yoldan çıkmak
• yol etmek
• yol gitmek
• yol görünmek
• yol göstermek
• yol gözlemek
• yol iz bilmek
• yol kesmek
• yollara dökülmek
• yolları ayrılmak
• yolları tutmak
• yol şaşmak
• yol tepmek
• yol tutmak
• yolu (veya yolunu) şaşırmak
• yolu açık olmak
• yolu açmak
• yolu almak
• yolu düşmek
• yoluna bakmak
• yoluna baş koymak
• yoluna can (veya canını) vermek
• yoluna çıkmak
• yolun açık olsun
• yoluna girmek
• yoluna koymak
• yoluna sapmak
• yolunda gitmek (veya yürümek)
• yolunda görünmek
• yolunu beklemek (veya gözlemek)
• yolunu bilmek
• yolunu bulmak
• yolunu değiştirmek
• yolunu kaybetmek
• yolunu kesmek
• yolunu sapıtmak
• yolunu tutmak
• yolunu tutmak
• yolunu yapmak
• yol vermek
• yol vurmak
• yol yakınken
• yol yapmak
• yol yürümek

[sıfat]

• Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı

[isim]

• Olmayan, bulunmayan şey

  Sen yoktan anlamaz mısın?

• Yasak

  İçki, sigara yok.

[edat]

• `Hayır` anlamında kullanılan bir söz

  Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler.

[bağlaç]

• Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz

  Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin.

[bağlaç]

• Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz

  Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!

  Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım. - Attila İlhan

[edat]

• Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir

  Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yok ananın örekesi
• yok canım
• yok devenin başı (veya pabucu veya nalı)
• yok etmek
• yok oğlu yok
• yok olmak
• yok satmak
• yoktan var etmek
• yokum
• yok yok

[isim]

[dil bilgisi]

• Fiillerde belirli bir zamanla birlikte konuşanın, dinleyenin ve hakkında konuşulanın, teklik veya çokluk olarak belirtilmiş biçimi, sıyga

[felsefe]

• Değişebilen, geçici nitelik, san karşıtı

  Bir maddenin biçimi bir kiptir, ağırlığı ise sanlarından biridir.

[sıfat]

[halk ağzında]

• Uygun, tıpatıp gelen

[sıfat]

[halk ağzında]

• Sağlam, dayanıklı

[eskimiş]

• Örnek, kalıp

Ata Sözleri ve Deyimler

• kip gelmek

[isim]

• Kimyasal enerjiyi elektrik enerjisine çeviren araç, batarya

Ata Sözleri ve Deyimler

• pili bitmek