Mi ile Başlayan 4 Harfli Kelimeler

Mİ harfleri ile başlayan 4 harfli 14 kelime bulunuyor. Başında olan 4 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "mi ile biten 4 harfli kelimeler. İçinde Mi olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

ÇO9, HR9, ZA8, SO7, 7, DE7, SK6, 5, RA5, NK5, 5, NE5, KA5, AT5

MİRÎ (Kelime Kökeni: Farsça mīr + Arapça -ī)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Hükûmetin, hazinenin malı olan, beylik

[isim]

[tarih]

  • Devlet hazinesi

Birleşik Kelimeler: mirî kâtibi, mirî mal

MİRA (Kelime Kökeni: İtalyanca mira)

[isim]

  • Arazi üzerinde seçilmiş bir işaret noktasının düşeyini gösteren, yön belirtmek için uzaktan gözlenen, geometrik biçimli tahta lata

MİNK (Kelime Kökeni: İngilizce mink)

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Vizon

MİNİ (Kelime Kökeni: Fransızca mini)

[sıfat]

  • Çok küçük veya kısa

Birleşik Kelimeler: mini etek

MİNE (Kelime Kökeni: Farsça mīnā)

[isim]

  • Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı
  • Saat kadranı
  • Dişlerin taç kısmını kaplayan beyaz ve sert doku

[mecaz]

  • İnce ve parlak nakış

Birleşik Kelimeler: mine çiçeği, ağaç minesi

MİKA (Kelime Kökeni: Fransızca mica)

[isim]

[mineraloji]

  • Püskürük ve başkalaşmış kayalar içinde bulunan, alüminyum silikat ile potasyumdan oluşmuş, yapraklar durumunda ayrılabilen, ateşe dayanıklı parlak bir mineral, evren pulu

[sıfat]

  • Bu mineralden yapılan

MİAT (Kelime Kökeni: Arapça mīʿād)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir şeyin yapılması için tanınan süre
  • Bir şeyin yerine yenisinin verilebilmesi için kabul edilmiş bulunan süre, kullanma süresi

    Asker ayakkabısının miadı altı aydır.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • miadı dolmak
  • miadı gelmek

MİSK (Kelime Kökeni: Arapça misk)

[isim]

  • Asya'nın yüksek dağlarında yaşayan bir tür erkek ceylanın karın derisi altındaki bir bezden çıkarılan güzel kokulu madde
  • Mis

Ata Sözleri ve Deyimler

  • misk gibi
  • misk yerini belli eder

Birleşik Kelimeler: misk otu, devaimisk

MİSO (Kelime Kökeni: Japonca)

[isim]

  • Tuzlu ve zengin çeşnili bir tür tatlandırıcı

MİDİ (Kelime Kökeni: Fransızca midi)

[sıfat]

  • Orta

Birleşik Kelimeler: midi etek

MİDE (Kelime Kökeni: Arapça miʿde)

[isim]

[anatomi]

  • Omurgalılarda, sindirim sisteminin, yemek borusu ile onikiparmak bağırsağı arasında besinlerin sindirime hazır duruma getirildiği; omurgasız hayvanlarda ise sindirim kanalının bu bölgeye karşılık olan parçası

[mecaz]

  • Karın, karın bölgesi

[mecaz]

  • Yemek yeme isteği

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mide (veya midesini) bulandırmak
  • midesi almamak (veya kaldırmamak veya kabul etmemek veya götürmemek)
  • midesi bulanmak
  • midesi ekşimek (veya kaynamak veya yanmak)
  • midesi ezilmek (veya kazınmak)
  • mideye indirmek
  • mideye oturmak
  • mideyi bastırmak

Birleşik Kelimeler: mide ağzı, mide fesadı, mide kapısı, mide spazmı

MİZA (Kelime Kökeni: İtalyanca misa)

[isim]

  • Kumarda ortaya sürülen para

MİÇO (Kelime Kökeni: İtalyanca mozzo)

[isim]

[denizcilik]

  • Gemilerde çalışan küçük yaştaki tayfa yamağı, muço
  • Meyhaneci çırağı

MİHR (Kelime Kökeni: Arapça mehr)

[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

  • Müslüman bir erkeğin nikâh esnasında eşine vermeyi kabullendiği mal veya para