Meşru ile Başlayan Kelimeler

MEŞRU ile başlayan 17 kelime bulunuyor. Başında MEŞRU olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Meşru kelimesinin anlamı nedir? Meşru ile biten kelimeler. İçinde meşru olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

MEŞRUTİYETÇİLİK25

14 Harfli Kelimeler

MEŞRULAŞTIRMAK24

13 Harfli Kelimeler

MEŞRULAŞTIRMA23

12 Harfli Kelimeler

MEŞRUTİYETÇİ22

11 Harfli Kelimeler

MEŞRULAŞMAK20

10 Harfli Kelimeler

MEŞRUBATÇI21, MEŞRULAŞMA19, MEŞRUTİYET17

9 Harfli Kelimeler

MEŞRUİYET16

8 Harfli Kelimeler

MEŞRUHAT17, MEŞRUBAT15, MEŞRULUK14, MEŞRUTEN13

7 Harfli Kelimeler

MEŞRUTİ12, MEŞRUTA12

6 Harfli Kelimeler

MEŞRUT11

5 Harfli Kelimeler

MEŞRU10

MEŞRU (Kelime Kökeni: Arapça meşrūʿ)

[sıfat]

[hukuk]

  • Yasal

    Meşru, gayrimeşru, ölümlü, ölümsüz çocuklarının sayısını bilen yok. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

  • meşru sayılmak

Birleşik Kelimeler: meşru müdafaa

MEŞRUT (Kelime Kökeni: Arapça meşrūṭ)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Şartlı

MEŞRUTİ (Kelime Kökeni: Arapça meşrūṭī)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Meşrutiyetle ilgili olan

MEŞRUTA (Kelime Kökeni: Arapça meşrūṭa)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir kimseye, mirasçılara veya bir kuruluşa satılmamak şartı ile verilmiş mülk

    Cami meşrutası.

MEŞRUTEN (Kelime Kökeni: Arapça meşrūṭen)

[zarf]

[eskimiş]

  • Şarta bağlı olarak

Birleşik Kelimeler: meşruten tahliye

MEŞRULUK

[isim]

  • Geçerli olma durumu, meşruiyet

MEŞRUBAT (Kelime Kökeni: Arapça meşrūbāt)

[isim]

  • İçecek

MEŞRUİYET (Kelime Kökeni: Arapça meşrūʿiyyet)

[isim]

[eskimiş]

  • Meşruluk

MEŞRUTİYET (Kelime Kökeni: Arapça meşrūṭiyyet)

[isim]

  • Hükümdarlıkla yönetilen bir ülkede hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimine dayanan hükûmet etme biçimi

    Meşrutiyete uygun yönetim, yurt hainlerinin döküntüleriyle kurulamaz. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

[tarih]

  • Osmanlı Devleti'nde 1876 Anayasa'sıyla başlayan ve 1918 Mondros Mütarekesi'ne kadar süren, I. ve II. Meşrutiyet dönemi adlarıyla anılan süre

MEŞRUHAT (Kelime Kökeni: Arapça meşrūḥāt)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir maddenin açıklanması için yazılanlar, açıklamalar

MEŞRULAŞMA

[isim]

  • Meşrulaşmak işi

MEŞRULAŞMAK

[nesnesiz]

  • Meşru duruma gelmek

MEŞRUBATÇI

[isim]

  • Meşrubat hazırlayan, üreten veya satan kimse

MEŞRUTİYETÇİ

[sıfat]

  • Meşrutiyet yanlısı olan, lejitimist

MEŞRULAŞTIRMA

[isim]

  • Meşrulaştırmak işi
©2025 kelimelen.com