[isim]

• Bir kimsenin veya bir başka canlının karşılaştığı kötü durumdan dolayı duyulan üzüntü, acıma

  Hâlbuki Türk mazisi, o devirlerin idrakine göre şefkatin, merhametin yüzlerce abidesini vücuda getirmiştir. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

Ata Sözleri ve Deyimler

• merhamet duymak
• merhamete gelmek
• merhamet etmek

[sıfat]

• Acıması olan, merhamet eden

  Bambaşka bir hâliniz vardır sizin. Merhametli bir insan olduğunuz bellidir. - Oktay Rifat

[zarf]

[eskimiş]

• Acıyarak, merhamet ederek

[sıfat]

• Acıması olmayan, katı yürekli, katı kalpli, taş yürekli, taş kalpli, kalpsiz

  Babam kararını merhametsiz bir kalple icra etti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• merhametsiz olmak

[isim]

• Acımama durumu, katı yüreklilik, katı kalplilik, taş yüreklilik, taş kalplilik, kalpsizlik

[zarf]

• Merhamet etmeksizin, merhametsiz bir biçimde, acımadan, merhametsizcesine, kalpsizce

  Sarsaklığına tanık olduğumuz birini merhametsizce, akıllı geçinenleri hoyratça aşağılardık. - Elif Şafak