Men ile Başlayan 6 Harfli Kelimeler

MEN harfleri ile başlayan 6 harfli 14 kelime bulunuyor. Başında MEN olan 6 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "men ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde Men olan 6 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

MENFEZ16, MENFUR14, MENAFİ13, MENSUP13, MENHUS13, MENŞUR11, MENGEN11, MENZİL10, MENDİL9, MENSUR9, MENTOL8, MENKUL8, MENİSK8, MENENT7

MENENT (Kelime Kökeni: Farsça mānend)

[isim]

[halk ağzında]

  • Benzer, eş

    Çubuğum yok yâr yoluna uzatam / Menendin yok seni kime benzetem - Halk türküsü

MENTOL (Kelime Kökeni: Fransızca menthol)

[isim]

  • Nane kokusu

[kimya]

  • Nane esansından elde edilen, renksiz, keskin kokulu bir tür alkol kristali

MENKUL (Kelime Kökeni: Arapça menḳūl)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Bir yerden bir yere taşınabilen (mal)
  • Ağızdan ağıza geçerek gelmiş, söylenegelmiş

    Kerameti kendinden menkul şeyhler gibi bu armağanlar onların eksik olan kabiliyetlerinin bir çeşit icazeti oluyor. - Haldun Taner

[isim]

[hukuk]

  • Taşınır

Birleşik Kelimeler: menkul kıymetler

MENİSK (Kelime Kökeni: Fransızca ménisque)

[isim]

[fizik]

  • Bir yüzü içbükey, öbür yüzü dışbükey olan mercek

[anatomi]

  • Bazı eklemlerde kemik arasında bulunan kıkırdak bölüm

MENDİL (Kelime Kökeni: Arapça mendīl)

[isim]

  • Burun ve ter silmekte, el ve yüz kurulamakta kullanılan küçük, kare biçiminde kumaş veya yumuşak, ince kâğıt

    Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. - Yahya Kemal Beyatlı

  • İçine bazı şeyler konulan kumaş, yağlık

    Sabahleyin erkenden işine gider, akşamüstü elinde dolu mendiliyle evine dönerdi. - Reşat Nuri Güntekin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mendil atmak
  • mendil kadar
  • mendil sallamak

Birleşik Kelimeler: ıslak mendil, kolonyalı mendil

MENSUR (Kelime Kökeni: Arapça mens̱ūr)

[isim]

[eskimiş]

[edebiyat]

  • Düzyazı

    Manzum teliflerim ve mensur tercümelerimle Türk sahnesine ettiğim hizmetin hakikaten bir değeri var mı? - Halit Fahri Ozansoy

Birleşik Kelimeler: mensur şiir

MENZİL (Kelime Kökeni: Arapça menzil)

[isim]

[eskimiş]

  • Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan veya konaklanan yer

    Tanrı yardımcı olsun gayri yolda kalana / Biz menzile vararak atları çektik hana - Faruk Nafiz Çamlıbel

  • İki konak arasındaki uzaklık
  • Bir günlük yol

[askerlik]

  • Bir merminin ulaşabildiği uzaklık, erim (I)

    Top menzili.

[askerlik]

  • Ordunun cephe gerisi işlerinin bütünü

    Ne yedi ne içti, bir menzil subayının bütün gayreti ile çalıştı. - Falih Rıfkı Atay

[tarih]

  • At değiştirmek veya konaklamak için kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina veya han

[tarih]

  • Ok atma yarışlarında erişilen mesafe

    Sonra yine menzil ölçülmüş, yeni bir rekor kırdığı anlaşılmıştır. - Salâh Birsel

Ata Sözleri ve Deyimler

  • menzil atmak
  • menzil beygiri gibi koşmak
  • menzil dikmek

MENŞUR (Kelime Kökeni: Arapça menşūr)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Yayılmış, dağıtılmış, neşredilmiş

[isim]

[matematik]

  • Prizma

[isim]

[tarih]

  • Padişah tarafından verilen vezirlik vb. bir unvanı gösteren bir ferman türü

MENGEN

[isim]

  • Bolu iline bağlı ilçelerden biri

MENAFİ (Kelime Kökeni: Arapça menāfiʿ)

[isim]

[eskimiş]

  • Yararlar, faydalar

Birleşik Kelimeler: menafiiumumiye

MENSUP (Kelime Kökeni: Arapça mensūb)

[sıfat]

  • Bir yerle veya bir kimseyle bağlantısı olan, ilişkili, -den olan, -e bağlı (kimse)

    Bu cemiyetin mevcudiyeti ve faaliyeti ordu mensuplarının asabiyetini tahrik ediyordu. - Atatürk

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mensup olmak

MENHUS (Kelime Kökeni: Arapça menḥūs)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Uğursuz

    Odanın içinde yine o menhus koku, o cehennem mazinin kokusu vardı. - Aka Gündüz

MENFUR (Kelime Kökeni: Arapça menfūr)

[sıfat]

  • Nefret edilen, iğrenç, tiksindirici

    Akşamları taraçada toplanan ev halkını gizli gizli tetkik ederken dedikoducu kadınları büsbütün menfur buluyordum. - Kemal Bilbaşar

MENFEZ (Kelime Kökeni: Arapça menfeẕ)

[isim]

[eskimiş]

  • Girecek veya geçecek yer, delik

    Atılan gülle ve lağımlardan kale duvarlarında geniş menfezler açıldı. - Orhan Seyfi Orhon

  • Genellikle banyo ve tuvaletlerde bulunan, panjur gibi açılıp kapanan havalandırma penceresi