[isim]

• Uyanıklık

[sıfat]

• Kanıtla gösterilmiş, müdellel

[isim]

• Artıp kalan şey, bakiye

• Eski çağlardan kalmış şehir veya yapı, ören, harabe

  Efes, Bergama'nın kalıntıları, ulaştıkları uygarlığı serer gözler önüne. - Necati Cumalı

• İz, işaret

[mecaz]

• Bir toplum, kültür, uygarlık vb.nden artakalan şey

  Bu babacan, filozof ve hazırcevap insanlar kuşağı, tükenen bir görgü devrinin son kalıntıları gibidir. - Haldun Taner

[isim]

[halk ağzında]

• Sözü dinlenmeyen, rezil, itilip kakılan kimse

[sıfat]

• İçinde katık bulunan

[isim]

• Katı (I) olma durumu

[mecaz]

• Acımasız, duygusuz olma durumu

  Öğretmenlik için lazım gelen metaneti ve kalp katılığını belki bu sayede kazanırım. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• İçine yabancı madde katılmış olan, karışık, saf olmayan

[sıfat]

• Tıkanmış olan

  Her adımın bir merdiven basamağındaki boğuk ve tıkanık gürültüsü kulağında sonu gelmeyen bir akisle uzuyordu. - Peyami Safa

[nesnesiz]

• Herhangi bir nedenle soluğunu içinde tutarak kendini zorlamak

  Bunlar yekdiğerlerine tutunarak birer gölge gibi duvara siftine, inleye, ıkına orada duran arabalara tırmanmaya başladılar. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Peklikte veya doğum sırasında kasları zorlayarak soluğunu tutmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ıkınıp sıkınmak

[nesnesiz]

• Ilık duruma gelmek, ılımak

[-i]

• Ilık duruma getirmek

[sıfat]

• İçine kıtık konmuş olan

[isim]

[biyoloji]

• Çevre etkileriyle köklü olarak değiştirilemeyen özelliklerin, döllenme sırasında, dişi ve erkeğin kromozomları aracılığıyla bir kuşaktan ötekine geçmesi, soya çekim, irs, irsiyet, veraset

  Bir ülkenin tarihsel varlığı, onun sahip olduğu ölçülemez bir değerler kalıtımıdır. - Melih Cevdet Anday

[isim]

• Katılma işi, iştirak

[isim]

• Kılınmak işi