[isim]

• Zamanın bölünemeyecek kadar kısa olan parçası, lahza, dakika

  Zira göçebelerin hayatı her an yardımlaşmalarını gerektirir. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

• anı anına uymamak
• an meselesi

[isim]

[halk ağzında]

• İki tarla arasındaki sınır

[isim]

• Zihin

  An bulanıklığı. An yorgunluğu.

[isim]

[kaba konuşmada]

• Dişilik organı

[kimya]

• Amerikyum elementinin simgesi

[isim]

• Öğütülerek toz durumuna getirilmiş tahıl ve başka besin maddeleri

Ata Sözleri ve Deyimler

• un ufak etmek
• un ufak olmak
• ununu elemek, eleğini asmak

[isim]

• Ad (I)

  Çemberlitaş'ta bir kahvede sizin namınıza bir mektup varmış. - Peyami Safa

• Ün

Ata Sözleri ve Deyimler

• nam almak
• namı nişanı kalmamak
• nam kazanmak
• nam salmak
• nam vermek

[isim]

[bitki bilimi]

• Tespih ağacıgillerden, Hindistan ve Honduras'ta yetişen büyük bir orman ağacı, akaju (Swietenia mahagoni)

• Bu ağacın parlak kırmızımtırak renkte, sert ve iyi cilalanan kerestesi

[sıfat]

• Bu keresteden yapılan

  Emekli ajan, alınmış gibi maun masanın arkasında oturan kişiyi süzdü. - Osman Aysu

[isim]

• Umut, istek, arzu

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık

• Yaşama, hayat

  Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. - Reşat Nuri Güntekin

• Güç, dirilik

  Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Kişi, birey

  Benimle beraber dört canız. - Falih Rıfkı Atay

• İnsanın kendi varlığı, özü

  Sağa sola kaçıştık da, canımızı dar kurtardık. - Nazım Hikmet

• Gönül

  Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade - Karacaoğlan

• Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi

  Şeyh çıkınca oradaki canlar da sırasıyla yürüyüp kapıya gelince dönüp baş kestikten sonra dışarı çıkarlar. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Çok içten, sevimli, sevilen, şirin

  Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• cana (veya canına) can katmak
• cana gelecek mala gelsin
• cana kıymak
• can alacak nokta (veya yer)
• can alıp can vermek
• cana minnet saymak (veya bilmek)
• can atmak
• can başına sıçramak
• can baş üstüne
• can beslemek
• can boğazdan gelir (veya geçer)
• can borcunu ödemek
• can bostanda bitmez
• can bulmak
• can cana, baş başa
• can candan şirindir (veya tatlıdır)
• can canın yoldaşıdır
• can cümleden aziz
• can çekişmek
• can çekişmektense ölmek yeğdir
• can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
• candan geçmek
• can dayanmamak
• can derdinde olmak
• can derdine düşmek
• can gelmek
• canı acımak
• canı ağzına (veya boğazına) gelmek
• canı bayılmak
• canı burnuna (veya burnundan) gelmek
• canı burnundan çıkmak
• canı cana ölçmek
• canı canına (veya içine) sığmamak
• canı cehenneme
• canı çekilmek
• canı çekmek
• canı çıkasıca
• canı çıkmak
• canı çıksın!
• canı gelip gitmek
• canı gelmek
• canı gibi sevmek
• canı gitmek
• canı ile oynamak
• canı ile uğraşmak
• canı istemek
• canı isterse
• canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
• canım
• canım ciğerim
• canım dese canın çıksın diyor sanmak
• canımın içi
• canımı sokakta bulmadım
• canına acımamak
• canına değmek
• canına ezan okumak
• canına geçmek (veya işlemek veya kâr etmek)
• canına kastetmek
• canına kıymak
• canına minnet (olmak)
• canına okumak
• canına rahmet
• canına susamak
• canına tak demek (veya etmek)
• canına tükürdüğümün (veya üfürdüğümün)
• canına yandığım (veya yandığımın)
• canına yetmek
• canından bezmek (veya bıkmak veya usanmak)
• canından geçmek
• canını acıtmak
• canını almak
• canını bağışlamak
• canını burnundan getirmek
• canını cehenneme göndermek (veya yollamak)
• canını çıkarmak
• canını dar atmak
• canını dişine almak (veya takmak)
• canının derdine düşmek
• canının içine sokacağı gelmek
• canını sıkmak
• canını sokakta bulmamak
• canını vermek
• canını yakmak
• canın isterse
• canı sağ olsun!
• canı sıkılmak
• canı yanan eşek, attan yüğrük olur
• canı yanmak
• canı yerine gelmek
• canı yok mu?
• can kalmamak
• can kaygısına düşmek
• canlar!
• can olmak
• can sıkmak
• can vermek
• can yakmak

[isim]

[halk ağzında]

• Kuyruk sokumu kemiği

[sıfat]

[halk ağzında]

• Yüce

  Uca dağ başında yatmış uyumuş / Ela gözlerini uyku bürümüş - Halk türküsü

[isim]

• Soda veya potas katılmış silisli kumun ateşte eritilmesiyle yapılan sert, saydam ve çabuk kırılır cisim

[sıfat]

• Tümü veya bir bölümü bu maddeden yapılmış, sırça

  Tıraşa başlarken biri büyük, biri küçük iki örtü alırdı, cam dolabından. - Necati Cumalı

• Pencere

  Camın önündeki masaların hemen arkasındaki yere oturup kalıyorum. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• Kadeh, içki

Ata Sözleri ve Deyimler

• cama çıkmak
• cam gibi
• camı çerçeveyi indirmek

[isim]

[gök bilimi]

[coğrafya]

• Dünya

[isim]

• Un satan kimse

[isim]

• Perşembe ile cumartesi arasındaki gün

[din bilgisi]

• Cuma namazı

[isim]

• Hamur kıvamına getirilmiş madde

• Boyacılıkta çatlak ve aralıkları kapamak, camcılıkta camları tutturmak için kullanılan hamur kıvamında karışım

  Cam macunu. Yağlı boya macunu.

• Baharlı, tarçınlı, yumuşak ve yapışkan şekerleme

  Sakın anneme söylemeyin! Söylemezseniz size macun alırım. - Orhan Veli Kanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• macun çekmek

[isim]

• Macun yapan veya satan kimse

  Birçok macuncuyla tartışır, en güzel kuvvet macununun hangisi olduğunu büyük bir sabırla araştırır idi. - Muzaffer İzgü