[isim]

[anatomi]

• İç kulaktaki kemik dolambacın orta bölümü

[sıfat]

• Düz ve parlak (kas)

[sıfat]

• Çok zayıf ve güçsüz, eneze, nahif

  Hanın sahibi cılız bir adamdı. - Sait Faik Abasıyanık

• Güçsüz, sönük (ışık)

  Ambarda, tavana tutturulmuş cılız ışıklar, arada sönecekmiş gibi pırpırlanıyordu. - Burhan Günel

• İnce

  Bir zamanlar asma köprünün bulunduğu yerde şimdi cılız bir halat vardı. - Ayşe Kulin

• Basit, değersiz, önemsiz

  Mimaride cılız eserler vücuda geliyordu. - Burhan Felek

[zarf]

• Güçsüz bir biçimde

  Üçüncü kez aynı cümleyi söylüyordu ama şimdi çok daha cılız çıkmıştı sesi. - Elif Şafak

[isim]

[halk ağzında]

• Turşusu yapılan bir tür küçük yaban soğanı