[sıfat]

• Bir şeyi yapmaya, başarmaya gücü yeten, nüfuzlu, muktedir, kadir

[isim]

• Erkeklik, yiğitlik

[askerlik]

• Er olma durumu

[isim]

[halk ağzında]

• Kış için etinden kıyma, kavurma, pastırma ve sucuk yapılan semiz hayvan

• Buzdolabında et koymak için ayrılmış yer

[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[isim]

• `Sinirlendirmek, rahatsız etmek` ve tıp alanında `tahriş etmek, kaşındırmak` anlamında irite etmek birleşik fiilinde kullanılan bir söz

[isim]

• İtçe davranış

  Hatıralarda ırza ve namusa taarruzu, itliği kalmıştı. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

• Herhangi bir şeye göre daha ötede olan yer, geri karşıtı

• Bir şeyin ulaşılacak yönü

  Yolun ilerisi düz.

• Henüz gelmemiş zaman, gelecek, sonra

[sıfat]

• Önde bulunan

  İleri karakol. İleri hat.

[sıfat]

• Doğrusundan daha çok gösteren (saat)

  Saat beş dakika ileridir.

[sıfat]

[mecaz]

• Benzerlerini geride bırakmış

  İleri fikirler.

[zarf]

• Öne doğru, ileri doğru

  Masayı biraz ileri çekelim.

[ünlem]

• `Amaca doğru durmadan yürü` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

  Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri! - Atatürk

[spor]

• Temel duruşta ayak uçlarının gösterdiği yön

Ata Sözleri ve Deyimler

• ileri (veya ileriye) gitmek
• ileri almak
• ileri atılmak (veya çıkmak)
• ileri geçmek
• ileri gelmek
• ileri götürmek
• ilerisine gitmek
• ileri sürmek
• ileri varmak
• ileriyi görmek

[isim]

• Yazı veya sözle verilen, gönderilen bilgi, mesaj

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[isim]

• Hastalık

  Ben şarlatan değilim, oğlum. Bu illetin devası bendedir. - Peyami Safa

[mecaz]

• Hastalık derecesine varan alışkanlık

  Ya sayfa sayfa mektup yazmak illetine tutulmuş olanlara ne diyeyim? - Hüseyin Cahit Yalçın

[mecaz]

• Bozukluk

  Bu radyonun bir illeti var.

[sıfat]

[teklifsiz konuşmada]

• Kızdıran, sinirlendiren (şey veya kimse)

[eskimiş]

[felsefe]

• Sebep

Ata Sözleri ve Deyimler

• illet etmek
• illet olmak

[isim]

• Evlerde yiyecek, içecek ve erzakın saklandığı oda, ambar veya dolap

  Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Bir yerde toplanmış, bir araya gelmiş insan topluluğu, kütle

  Kendimi bu acı ve acıklı kitlenin bir parçası gibi hissediyordum. - Halide Edip Adıvar

• Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı, kütle

[tıp]

• Kist

[sıfat]

• Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves

• Aybaşı durumunda bulunan (kadın)

[mecaz]

• Toplumun değer yargılarına aykırı olan

  Bu isim bana bir zamanlar İstanbul'un en kirli âlemlerinde yuvalanmış bir simayı hatırlattı. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kirliye atmak

[isim]

• Kiril alfabesi