[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[sıfat]

• Tarağı olan

• Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)

• Yol yol nakışlı

  Taraklı kumaş.

• Tarağı geniş olan (ayak)

[isim]

• Sakarya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Arlı olma durumu

[sıfat]

• Altısı bir arada, altı taneden oluşmuş

• Altı tane alabilen

  Altılık bir kutu.

• Düzinenin yarısı

[isim]

[felsefe]

• Duygusal uyarımları alabilme yeteneği, idrak kabiliyeti

[isim]

• Söz, laf

  Birdenbire kesildi halkın lakırtıları / Korku içinde durdu tavla şakırtıları - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Boş söz, dedikodu, laf

  Lakırtıdır o, aldırma!

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakırtı ağzından dökülmek
• lakırtı çıkarmak
• lakırtı etmek
• lakırtısı ağzında kalmak
• lakırtısı mı olur?
• lakırtısını etmek
• lakırtı taşımak
• lakırtıya boğmak
• lakırtıya tutmak
• lakırtı yetiştirmek
• lakırtıyı ağzına tıkamak
• lakırtıyı ezip büzmek
• lakırtıyı kesmek

[isim]

• Bulunulan yer, çevre

  Ortalık karanlık, bizi kimse görmez, merak etme. - Peyami Safa

• İçinde bulunulan, yaşanılan ev, oda vb. yer

  Artık benim gündelikle çamaşıra, ortalık temizlemeye gitmemden başka çare kalmadı. - Halide Edip Adıvar

• Yeryüzünün görünen bölümü, çevre, etraf

  Ortalıkta güneş olmadığı, hava yine bulutlu olduğu hâlde, tatlı bir aydınlık vardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Soyut anlamda yaşanan ortam

  Bu neşe ortalığa sirayet etti. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• ortalığı ... götürmek (veya almak)
• ortalığı birbirine katmak
• ortalığı gürültüye (veya patırtıya) vermek
• ortalığı kırıp geçirmek
• ortalık ağarmak
• ortalık düzelmek
• ortalık kararmak
• ortalık karışmak
• ortalık sütliman olmak
• ortalık yatışmak

[sıfat]

• Kalaylanmış (kap)

  Bir salepçinin kalaylı güğümü tütüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

• İçinde kalay bulunan

[mecaz]

• Gösterişi ve süsü yapay olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalaylı bakır küflenmez

[isim]

• Üzerine yatak konulup yatılan tahta veya metal ev eşyası

  Babam karyolasında arkası üstü, upuzun yatıyordu. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

[argo]

• Ahlaksız kimse, melun

  Vah vah, aynalı şeydi doğrusu, kayartonun elinden kurtaramadınız. - Refik Halit Karay

[isim]

• Ad veya numara çekilerek oynanan şans oyunlarının genel adı

[sıfat]

• İlgisiz

  Yüzündeki gülümseyiş geçti, yeniden lakayıt, uzak ve donmuş hâlini takındı. - Sait Faik Abasıyanık

[zarf]

• İlgisiz bir biçimde

  Kız, kendini mümkün olduğu kadar sakin, lakayıt gösterebilmek için elinden geleni yapmaya çalışmaktadır. - Esat Mahmut Karakurt

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakayıt kalmak

[isim]

• Dadılık

  Osman Efendi tayalık vazifesini üstüne almıştı. - Ercüment Ekrem Talu

[sıfat]

[halk ağzında]

• Göz kuyruğu yırtılmış gibi açık duran (göz)

[sıfat]

• Herhangi bir sayıda yatağı olan, yatak alabilen

  Hancı beni dört yataklı odada bırakarak çekildi. - Sait Faik Abasıyanık

• İçinde aktığı yer derin olan

  Yataklı ırmak.

[isim]

• Yataklı vagon