[isim]

[gök bilimi]

• Evren

• Dünya, cihan

  İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar. - Yahya Kemal Beyatlı

• Aynı konu ile ilgili kimseler

• Bu kimselerin uğraşlarının bütünü

  Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Belli bir grupraki canlıların bütünü

  Hayvanlar âlemi.

• Durum ve şartlar

  Evlilik âlemi.

[zamir]

• Herkes, başkaları

  Bu yaptığından dolayı âleme rezil oldun.

• Ortam, çevre

  Fakat onun Türk ve Müslüman dostları hep alafranga ve zengin bir âlemde yaşarlardı. - Halide Edip Adıvar

• Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey

• Farklı davranış içinde bulunan kimse

[mecaz]

• Eğlence

  O gün evde iki gün önceki araba âlemlerini düşünüyordu. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• âleme verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
• âlemin ağzı torba değil ki büzesin
• âlemi var mı?
• âlem yapmak

[isim]

• Bayrak

• Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs, ayça

[mecaz]

• Simge

Ata Sözleri ve Deyimler

• alem olmak

[isim]

• Acı, üzüntü, dert, keder

  Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• `Bir işi istediği duruma getirmek için her türlü kurnazca çareye başvurmak` anlamıyla allem etmek, kallem etmek sözünde geçer

  Nitekim allem ettiler, kallem ettiler, beni buradan mahrum etmek için her şeyi yaptılar. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

[anatomi]

• Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

[isim]

[coğrafya]

• Yer yuvarlağı üzerinde herhangi bir noktadan geçen paralel ile Ekvator arasındaki yay parçasının açısal değeri, arz derecesi

[isim]

• Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

  Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

• Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

  Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

• Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

  Taşçı kalemi.

  Oymacı kalemi.

• Çeşit, tür

  Üç kalem erzak.

  Beş kalem ilaç.

[mecaz]

• Bazı deyimlerde yazı

  Kaleme almak.

[mecaz]

• Yazar

  Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalem açmak
• kalem çekmek
• kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
• kaleme almak
• kaleme gelmek
• kaleminden çıkmak
• kaleminden kan damlamak
• kalemine dolamak
• kalemi olmak
• kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
• kalem kırmak
• kalem oynatmak

[isim]

[halk ağzında]

• Lahana

[isim]

• Bir metnin doğrudan doğruya gönderilmesini ve alıcı olarak basımevi harfleriyle yazılmasını sağlayan araç

[isim]

[mantık]

• İki önermesi bulunan ve her iki önermenin vargısı olan tasım, kıyasımukassem, dilemma

• İnsanı istenmeyen seçeneklerden birini, çoğunlukla iki seçenekten birini izlemeye zorlayan tartışma, sorun veya usa vurma durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikilemde kalmak
• ikileme düşmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıldan, yünden dokunmuş çuval

[sıfat]

• On batman (un, vb.)

[isim]

• Eyleme işi, fiil, hareket, aksiyon

  Günler, düzenlenen eylemlerin baş döndürücü heyecanıyla hızla akıp geçiyordu. - Ahmet Ümit

• Bir durumu değiştirme veya daha ileriye götürme yönünde etkide bulunma çabası

  Eyleme beraber girersiniz, siz sonuca ulaşmayı düşünürsünüz, onlar ulaşmadan paylaşmayı. - Attila İlhan

[dil bilgisi]

• Fiil

Ata Sözleri ve Deyimler

• eylemde bulunmak
• eyleme geçmek
• eylem koymak

[isim]

[dil bilgisi]

• Türlü duyguları anlatan veya bir doğa sesini yansıtan kelime, nida: Ah! oh! şak, çat vb

• Ünlem işareti

[isim]

• Bellemek yetisi

[isim]

• Koleksiyon

• Bir dilin türlü kullanım alanlarından derlenmiş örneklerinin dil bilgisi ve kuramsal dil bilimi araştırmalarında kullanılmak üzere bilgisayar tarafından okunabilecek biçimde bir araya getirilmiş kümesi

[isim]

[dil bilgisi]

• Hece