[isim]

• Lak

[isim]

• Yol üzerinde oluşan çukur

[isim]

• Bir kimseye, bir aileye kendi adından ayrı olarak sonradan takılan, o kimsenin veya o ailenin bir özelliğinden kaynaklanan ad

  Öyleyse bana da bir lakap bul, dedi, sallanmaktan başı dönen tuzluğu nihayet masaya bırakabildiğinde. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakap takmak

[sıfat]

• İlgisiz

  Yüzündeki gülümseyiş geçti, yeniden lakayıt, uzak ve donmuş hâlini takındı. - Sait Faik Abasıyanık

[zarf]

• İlgisiz bir biçimde

  Kız, kendini mümkün olduğu kadar sakin, lakayıt gösterebilmek için elinden geleni yapmaya çalışmaktadır. - Esat Mahmut Karakurt

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakayıt kalmak

[isim]

• Lakçı

[isim]

[eskimiş]

• İlgisizlik

  Hâlinde bir gevşeklik ve lakaydi vardı. - Peyami Safa

[sıfat]

• Herhangi bir lakabı olan

• Lakap takılmış olan

[isim]

• İlgisizlik

  Hiç alakaları yokmuş gibi büyük bir lakayıtlık içinde, kuru bir lisanla söylüyorlardı. - Cahit Uçuk

[isim]

• Lakçılık