[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[sıfat]

• İhtiyaca yetmeyecek kadar az, bol(II) karşıtı

  O devirde bizim gibi henüz askere gitmemiş şoförler çok kıttı. - Aka Gündüz

• Az, yetersiz (duygu, söz vb.)

  Sözü kıt bir adamdı. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• İnce ve küçük bir nesne ile sert bir yere vurulduğunda çıkan ses

Ata Sözleri ve Deyimler

• tık yok

[isim]

• Genellikle uluslararası kara yolu taşımacılığında kullanılan, dingil sayısı fazla olan uzun kamyon

[isim]

• Otuz dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 40 ve XL rakamlarının adı

[sıfat]

[matematik]

• Dört kere on, otuz dokuzdan bir artık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırk basmak
• kırk bir (buçuk) kere maşallah!
• kırk dereden su getirmek
• kırk evin kedisi
• kırk gün günahkâr, bir gün tövbekâr
• kırk gün taban eti, bir gün av eti
• kırkı (veya kırkları) karışmak
• kırkı çıkmak
• kırkından sonra at olup da kuyruk mu sallayacak
• kırkından sonra azanı teneşir paklar
• kırkından sonra azmak
• kırkından sonra saza başlayan kıyamette çalar
• kırkından sonra saz çalmak
• kırk kapının ipini çekmek
• kırk tarakta bezi olmak
• kırk yıl kıran olmuş, eceli gelen ölmüş

[isim]

[eskimiş]

• Güzel koku

[bitki bilimi]

• Itır çiçeği

[isim]

• Minder, yastık vb.ni doldurmak için kullanılan ve bazen de sıvanın içine katılan keten ve kendir lifleri

[isim]

• Minderin sertleşmesini sağlayan içindeki saman parçaları

[argo]

• Yalan

[halk ağzında]

• Patlamış mısır

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıtıra almak
• kıtır atmak

[sıfat]

• Kırılmış olan

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

• Tam nota göre düşük olan (not)

  Üç dersten kırığı var. Kırık not.

• Saf renkten hafif uzaklaşmış

  Kırık beyaz.

[isim]

• Kırılmış bir şeyden ayrılan parça

  Cam kırığı.

[isim]

• Kemiğin bir etki ile kırılması

  Kolunda kırık yok ama çıkık var.

[isim]

• Bir şeyin kırılan yeri

  Bunun kırığı neresinde?

[isim]

• Kırıntı

  Ekmek kırığı.

• Melez

  Kırık tazı.

[isim]

• Tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul

[mecaz]

• Gücenmiş, üzgün

  Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - Behçet Necatigil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak
• kırık plak gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak

[isim]

[jeoloji]

• Fay

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[isim]

• Bir nesnenin art arda iki yere çarpmasından çıkan ince ve kuru ses

  Kapı tırık diye kapandı.

[isim]

• Tıkırdayan, birbirine vuran, çarpan şeylerin çıkardığı ses

[argo]

• Para

Ata Sözleri ve Deyimler

• tıkırını yoluna koymak
• tıkırı yolunda olmak (veya gitmek)

[isim]

• Kuzey yarım kürede 22 Aralık-21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim

  Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Çok soğuk hava

Ata Sözleri ve Deyimler

• kış basmak (veya bastırmak)
• kışı geçirmek
• kış kışlığını, kuş kuşluğunu gösterir
• kış yapmak

[isim]

• Tavuk vb. kümes hayvanlarını kovalamak için çıkarılan ses