[sıfat]

• Herhangi bir kırat değerinde olan (taş)

  On kıratlık pırlanta.

[mecaz]

• Herhangi bir nitelikte, değerde olan

[isim]

• İnatçı, huysuz olma durumu

[nesnesiz]

• Hoş görünmek çabasıyla cilveli davranışlarda bulunmak

  Biraz kırıttı, çekildi gitti. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

• Kırkılmak işi

[isim]

• Melezlik

  Dinde de cemiyette de bu kırmalık, bu melezlik tuhaf oluyor. - Aka Gündüz

[nesnesiz]

• Kırma işine konu olmak, bir veya birçok parçaya ayrılmak

• Bükülerek kat yeri oluşturmak

• Savaş, bulaşıcı hastalık sebebiyle çok sayıda insan ölmek

[-e]

• Birine karşı kırgın duruma gelmek, gücenmek, incinmek

• Kırgınlık duymak

  Bana ne oluyor bugün? Donuyorum, her tarafım kırılıyor. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Soğuk, rüzgâr vb. eski gücü kalmamak, azalmak, yatışmak

[mecaz]

• Cesaret, umut, onur azalmak, yok olmak

  Kapıdan içeri ilk adımını atınca birdenbire cesareti kırıldı. - Peyami Safa

[-den]

[mecaz]

• Ağaç, dal üzerinde meyve, çiçek, yaprak çok olmak

[fizik]

• Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen bir ışın, doğrultu değiştirmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırılıp bükülmek
• kırılıp dökülmek

[isim]

• Kırık olma durumu

• Kırgınlık

  Vücudumda daimî bir kırıklık var. - Peyami Safa

[mecaz]

• İsteksizlik, güceniklik, kırgınlık

[isim]

• İçten gülme durumu

[sıfat]

• Bir kezde katılacak miktarda olan

[nesnesiz]

• Tıkma işi yapılmak

  Bütün vücudu sanki ziftten bir kılıf içine tıkılmış gibi idi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Dar, sıkıntılı bir yerde bulunmak, sıkışmak

  Mecliste altmış kişi bir odaya tıkıldık. - Yusuf Ziya Ortaç

• Hapsedilmek

  Bu bücürü yeni tıkıldığı karakolun birinden ben çıkarttım. - Nazım Hikmet

[isim]

[tiyatro]

• Karagöz'ün başlığı

  Tuhaf bir sepete benzeyen ışkırlağı, kısa şalvarı, saltası, tokalı pabucu ile bu adam bildiğimiz Karagöz'dü. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• İçine kaşık, çatal, bıçak vb. konulan kap

[sıfat]

• Kaşık yapmaya elverişli

  Kaşıklık ağaç.

[sıfat]

• Kaşığın alabileceği ölçüde

  İki kaşıklık reçel.

[isim]

• Bir davranışın karşı tarafta uyandırdığı, gerektirdiği başka davranış, mukabele

  Haykırışlarına etraftan karşılık gelmiyordu. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Bir dildeki bir sözü başka bir dilde aynı anlamda karşılayan söz

  Sonra temaşa kelimesi doğrudan doğruya tiyatro kelimesinin karşılığı olarak kullanılmıştır. - Ahmet Kutsi Tecer

• Cevap, yanıt

• Bir şey alınırken karşı tarafa verilen başka şey, bedel

  Bir buçuk aylığının karşılığı olan üç yüz lira hatırı sayılır bir para idi. - Refik Halit Karay

• Bir iş için ayrılmış para, ödenek, tahsisat

Ata Sözleri ve Deyimler

• karşılıkta bulunmak
• karşılık vermek

[sıfat]

• Karşıtlık, zıtlık gösteren, tezatlı

[isim]

• Arıtılma işi