[sıfat]

• Bir şeyi yapmaya, başarmaya gücü yeten, nüfuzlu, muktedir, kadir

[isim]

• Erkeklik, yiğitlik

[askerlik]

• Er olma durumu

[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[isim]

• Herhangi bir şeye göre daha ötede olan yer, geri karşıtı

• Bir şeyin ulaşılacak yönü

  Yolun ilerisi düz.

• Henüz gelmemiş zaman, gelecek, sonra

[sıfat]

• Önde bulunan

  İleri karakol. İleri hat.

[sıfat]

• Doğrusundan daha çok gösteren (saat)

  Saat beş dakika ileridir.

[sıfat]

[mecaz]

• Benzerlerini geride bırakmış

  İleri fikirler.

[zarf]

• Öne doğru, ileri doğru

  Masayı biraz ileri çekelim.

[ünlem]

• `Amaca doğru durmadan yürü` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

  Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri! - Atatürk

[spor]

• Temel duruşta ayak uçlarının gösterdiği yön

Ata Sözleri ve Deyimler

• ileri (veya ileriye) gitmek
• ileri almak
• ileri atılmak (veya çıkmak)
• ileri geçmek
• ileri gelmek
• ileri götürmek
• ilerisine gitmek
• ileri sürmek
• ileri varmak
• ileriyi görmek

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[isim]

• Evlerde yiyecek, içecek ve erzakın saklandığı oda, ambar veya dolap

  Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves

• Aybaşı durumunda bulunan (kadın)

[mecaz]

• Toplumun değer yargılarına aykırı olan

  Bu isim bana bir zamanlar İstanbul'un en kirli âlemlerinde yuvalanmış bir simayı hatırlattı. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kirliye atmak

[isim]

• Kiril alfabesi

[sıfat]

• İçinde kil bulunan

  Killi kütle. Killi şist.

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[sıfat]

• Coşkun, ilhamla dolu

  Hiçbir millet Fuzuli ve Nedim ayarında iki büyük lirik şair gösteremez. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[edebiyat]

• Çok etkili, coşkun, genellikle kişisel duyguları dile getiren edebiyat

[edebiyat]

• Eski Yunan edebiyatında lir eşliğinde söylenen (şiir)

[isim]

• İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare

  Milletlerin hürriyet için yaptıkları fedakârlıklardan canlı deliller gösteriyordu. - Peyami Safa

[hukuk]

[mantık]

• Kanıt

  Elde hiçbir delil olmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• (deli:li) Kılavuz, rehber

[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek

[sıfat]

• Dili olan

• Konuşkan, sürekli ve tatlı konuşan, cerbezeli

  Daha çok küçük, dört yaşında bile yok. Öyle dilli ki kimseye laf bırakmıyordu. - Oktay Rifat

• Dedikoducu, ileri geri konuşan

  Benim işim yok senin o dilli kardeşlerinin arasında. - Necati Cumalı