KIZMABİRADER Harflerini İçeren 5 Harfli Kelimeler

KIZMABİRADER harflerini içeren 5 harfli 139 kelime bulunuyor. 5 harfli KIZMABİRADER kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

ZIMBA₁₂, DİZEM₁₁, DİZME₁₁, DEİZM₁₁, KABIZ₁₁, MEBİZ₁₁, AZADE₁₀, BİZAR₁₀, BİRAZ₁₀, BEZİR₁₀, BEZİK₁₀, BARİZ₁₀, BADEM₁₀, BAZİK₁₀, DİZEK₁₀, İZABE₁₀, İBRAZ₁₀, KIZMA₁₀, KABZA₁₀, KAZIM₁₀, ZEBRA₁₀, ARIZİ₉, ARIZA₉, AZMAK₉, AZAMİ₉, ABİDE₉, ABADİ₉, ADAMI₉, AKMAZ₉, BIKMA₉, BİDAR₉, BARDA₉, BADİK₉, BAKIM₉, BEDİR₉, BEDİK₉, DARBE₉, DERBİ₉, DİBEK₉, EMRAZ₉, EMZİK₉, IZRAR₉, KIDEM₉, KAZMA₉, MİRZA₉, MEZRA₉, MEZAR₉, MARİZ₉, MARAZ₉, MAZAK₉, REMİZ₉, ZAMİR₉, ARİZA₈, ARAZİ₈, AZERİ₈, AMBAR₈, AMADE₈, AMBER₈, BAREM₈, BAKMA₈, BAKIR₈, BAKAM₈, DRAMA₈, DEMİR₈, DAİMA₈, DAMAR₈, DAMAK₈, DİKME₈, ERZAK₈, İDAME₈, İKRAZ₈, İKDAM₈, KİRAZ₈, KADEM₈, KADİM₈, KERİZ₈, KIRBA₈, MARDA₈, MADİK₈, MADER₈, MEDAR₈, REKİZ₈, ZARAR₈, ARDAK₇, ARABİ₇, AKİDE₇, AKABE₇, BİRER₇, BARAK₇, BARKA₇, BAKİR₇, BEKRİ₇, BERRİ₇, BEKAR₇, DAKAR₇, DEKAR₇, DAİRE₇, DİREK₇, DERİK₇, ERBAA₇, IRMAK₇, IRAMA₇, İBARE₇, İRADE₇, İDRAK₇, İDRAR₇, İDARE₇, KİBAR₇, KİRDE₇, KREDİ₇, KADAR₇, KADER₇, KADİR₇, KABİR₇, KAİDE₇, KIRMA₇, KEBİR₇, MIRRA₇, RAKIM₇, RADAR₇, ARAMİ₆, AKEMİ₆, İRKME₆, İKAME₆, İKRAM₆, KREMA₆, KAMER₆, KARMA₆, KAİME₆, KERİM₆, MARKİ₆, MARKE₆, MARKA₆, MERAK₆, RAMAK₆, RAKAM₆, ERİKA₅, İKRAR₅, KARAR₅

ERİKA

[isim]

[bitki bilimi]

Süpürge otu

İKRAR (Kelime Kökeni: Arapça iḳrār)

[isim]

[eskimiş]

Saklamayıp doğruca söyleme, açıkça söyleme

Bildirme

Benimseme, onama, kabul, tasdik
Sükût ikrardan gelir.

Ata Sözleri ve Deyimler

ikrar etmek
ikrar vermek

KARAR (Kelime Kökeni: Arapça ḳarār)

[isim]

Bir iş veya sorun hakkında düşünülerek verilen kesin yargı
Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[hukuk]

Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm
Yargıç kararı.

Bu yargıyı bildiren belge
Mahkeme kararını aldı.

Değişmeyen, düzenli durum, düzenlilik, yöntemlilik

Değişmez olma
Havanın hiç kararı yok.

Tam ölçüsünde, ne az ne çok
Yemeğin tuzu karar.

[müzik]

Türk müziğinde, taksim yaparken ana makama dönüş

Ata Sözleri ve Deyimler

karara bağlamak
karara kalmak
karar almak
karar altına almak
karara varmak
karar bulmak
kararında bırakmak
karar kılmak
karar vermek

Birleşik Kelimeler: kararname, bir karar, kavlükarar, nihai karar, orta karar, tashihikarar, ara kararı, arama kararı, gıyap kararı, görevsizlik kararı, göz kararı, hakem kararı, mahkeme kararı, takipsizlik kararı

ARAMİ (Kelime Kökeni: Arapça ārāmī)

[isim]

MÖ 11-8. yüzyıllarda Mezopotamya'da yaşamış bir halk

AKEMİ

[isim]

İki elemanlı mermer yapıştırıcısı

İRKME

[isim]

İrkmek işi

İKAME (Kelime Kökeni: Arapça iḳāme)

[isim]

[eskimiş]

Yerine koyma, yerine kullanma

Ayağa kaldırma, ayakta durdurma

Ortaya koyma

[sıfat]

Yerine konulan, yerine geçen

Ata Sözleri ve Deyimler

ikame etmek

Birleşik Kelimeler: ikame mal

İKRAM (Kelime Kökeni: Arapça ikrām)

[isim]

Konuğu ağırlama

Bir şeyi armağan olarak verme, sunma
Üstat, bunların ikram olduğunun farkında değildi. - Çetin Altan

Alışverişte satıcının alıcıya yaptığı indirim

Sunulan şey
Konuklarına ikramları çoktu.

Ata Sözleri ve Deyimler

ikramda bulunmak
ikram etmek
ikram görmek

Birleşik Kelimeler: izazuikram, izzetüikram

KREMA (Kelime Kökeni: İtalyanca crema)

[isim]

Bir tür yumurtalı süt tatlısı

Kaymak

Kevgirden geçirilmiş sütle koyulaştırılmış çorba

KAMER (Kelime Kökeni: Arapça ḳamer)

[isim]

[eskimiş]

[gök bilimi]

Ay

Birleşik Kelimeler: kamer balığı

KARMA

[isim]

Karmak işi

[sıfat]

Ayrı türden olan ögelerin karıştırılmasıyla oluşmuş, muhtelit
Karma futbol takımı.

Birleşik Kelimeler: karma aşı, karma eğitim, karma ekonomi, karmakarış, karmakarışık, karma okul, karma sergi, karma tamlama, karma tren

KAİME (Kelime Kökeni: Arapça ḳāʾime)

[isim]

[eskimiş]

Buyruk, resmî kâğıt, ferman
Mezat kaimesi.

Kâğıt para, kâğıt lira, kayme
Atıf Bey cüzdanından çıkardığı bir reçeteyle bir beş liralık kaimeyi uzatarak... - Hüseyin Rahmi Gürpınar

KERİM (Kelime Kökeni: Arapça kerīm)

[sıfat]

[eskimiş]

Soylu

Eli açık, cömert

[din bilgisi]

Allah'ın adlarından biri

MARKİ (Kelime Kökeni: Fransızca marquis)

[isim]

Bazı Batı devletlerinde kont ile dük arasındaki bir soyluluk unvanı

MARKE (Kelime Kökeni: Fransızca marqué)

[sıfat]

[spor]

`Takım oyunlarında karşı takımdaki bir oyuncuyu yakından izlemek, tutmak, gölgelemek, markaja almak` anlamındaki marke etmek birleşik fiilinde geçen bir söz