[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[isim]

• İstek ve tutkularda ölçülü davranma erdemi, ölçülülük, itidal

[gök bilimi]

• Gün tün eşitliği

[ünlem]

[halk ağzında]

• "Yok, olmaz" anlamında kullanılan bir söz

[isim]

[hayvan bilimi]

• Yarım kanatlılardan, sap, çiçek, yaprak ve başakları emerek veya yiyerek ekin hastalığına yol açan, vücudu kalkana benzeyen zararlı bir böcek (Aelia rostrata)

[sıfat]

• Bozularak kokmuş (yumurta)

• Cıvık

• İrinlenmiş

  Uyuzlunun bilekleri cılk yara içindeydi. - Sait Faik Abasıyanık

[halk ağzında]

• Sözünün eri olmayan

Ata Sözleri ve Deyimler

• cılk çıkmak
• cılk etmek
• cılkı çıkmak

[sıfat]

• Sulanarak kıvamı gevşemiş, yumuşamış

[sıfat]

• Fazla suyla karıştığı için biçimini koruyamayacak kadar sulanmış, cılk

  Cıvık hamur.

  Cıvık çamur.

[mecaz]

• Soğuk ve can sıkıcı şakalar yapan (kimse)

[isim]

• Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası, alev, çakım, çakın, çıngı, şerare

  Eşeledik külleri, kıvılcımlar parladı. - Cahit Uçuk

• Demir, taş vb. maddelerin güçlü çarpışmasından sıçrayan ateş durumundaki parçacıkları

[mecaz]

• Harekete geçiren etken

  Beyninde çakan şimşeğin kıvılcımları hemen ağzından saçılır. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[gök bilimi]

• Güneş yüzeyinde düzensiz aralıklarla görülen parlama