[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl

• Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

[isim]

[tarih]

• Osmanlı ordusunda öncü görevi

[isim]

[denizcilik]

• Denizde, açığa veya kıyılara yerleştirilen, düzenli aralıklarla ve sürekli belirli aralıklarla yanıp sönen küçük fener, şimşekli fener

• Genişliği on, uzunluğu yaklaşık iki yüz elli kulaç olan balık ağı

  Kolyoz çakarı. Uskumru çakarı.

[isim]

• İnsan bedeninde bulunan enerjiyi tüm vücuda dağıtan enerji noktaları

[isim]

[hayvan bilimi]

• İstavrit balığının küçüğü

[isim]

• Bir kapalı kaptan, bir borudan sızan gaz veya sıvı

• Gizlice kaçırılmış olan mal veya madde

  Şu âlâ kaçaktan birer sigara sarar mısınız? - Sermet Muhtar Alus

• Av sırasında vurulamayan kuş

  Malum a, kaçak diye avcının tüfeğinden kurtulmuş kuşlara denir. - Sermet Muhtar Alus

[sıfat]

• Bağlı bulunduğu yerden veya yasadan kaçan, uzaklaşan

  Vapurda bir de kaçak Rus ailesi var. - Aka Gündüz

[sıfat]

• Yasaca yapılması yasak olan veya yapılması için gerekli izin alınmayan

  Kaçak kat.

[sıfat]

• Yasaca belirtilmiş gerekli gümrük ve vergileri ödenmeden bir yere sokulan veya bir yerden çıkarılan

  Öyle olduğu hâlde kaçak sigaramla hâli unutmaya çalışıyordum. - Sait Faik Abasıyanık

[zarf]

• Yasalara, kurallara uymayarak, gizlice

  Bütün harp müddetince babası ile İsviçre'de kaçak yaşadı. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaçak güreşmek

[sıfat]

• Kaç soru sıfatının üleştirme biçimi

  Bu evler kaçar odalı?

  Her birinden kaçar tane aldınız?

[isim]

[halk ağzında]

• Tuzlanıp kurutulmuş yiyecek

• Manda pastırması

[isim]

• Çıkılacak yer, çıkıt, mahreç

[dil bilgisi]

• Boğumlanma noktası

[isim]

• Dolaylı bir biçimde elde edilen kazanç, menfaat, yarar

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıkar gözetmek
• çıkarına bakmak
• çıkarını tepmek

[isim]

[halk ağzında]

• Sık çalı

[isim]

• Zanaat öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse

• Dükkânda ayak işlerine bakan kimse

  Ekseriya bahçıvan, uşak, bakkal çırağı ile karşılaşırdım. - Refik Halit Karay

[eskimiş]

• Saray, daire vb. büyük yerlerde yıllarca hizmet ettikten sonra geçimi sağlanarak başka yerde yaşamasına izin verilen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• çırak almak
• çırak çıkarmak
• çırak vermek

[isim]

• İşlenmemiş sığır derisinden yapılan ve deliklerine geçirilen şeritle sıkıca bağlanan ayakkabı

  Tozla örtülmüş çarıklarının eskiliği belli olmuyor. - Ömer Seyfettin

• Araba yokuş aşağı giderken tekerleği frenlemek için altına sürülen demir levha

[denizcilik]

• Çene

[argo]

• Para cüzdanı

  Kızı bu çarık sözünün para cüzdanı manasına geldiğini bilmeden dinler. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Açık mavi, hareli ela (göz)

  Soluk esmer renkli, çakır gözlü, ağır tavırlı, az konuşur bir delikanlıydı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Çakırdoğan

[isim]

[eskimiş]

• Şarap