[sıfat]

• İhtiyaca yetmeyecek kadar az, bol(II) karşıtı

  O devirde bizim gibi henüz askere gitmemiş şoförler çok kıttı. - Aka Gündüz

• Az, yetersiz (duygu, söz vb.)

  Sözü kıt bir adamdı. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[coğrafya]

• Yeryüzündeki altı büyük kara parçasından her biri, ana kara

  Avrupa kıtası.

[askerlik]

• Askerlerin bir komutanın emrinde bir araya gelmesinden oluşan birlik

  Trakya'da, Anadolu'dan gelecek yeni kıtalara intizar edilmektedir. - Falih Rıfkı Atay

[edebiyat]

• Dörtlük

  Abdülkadir Efendi'nin yazdığı tarih kıtasını aynen buraya geçirmekte bir fayda yok. - Burhan Felek

[eskimiş]

• Parça, tane

  İki kıta mektup.

[isim]

[eskimiş]

• Vuruşma, birbirini öldürme

• Savaş

[isim]

[eskimiş]

• Kıtalar, ana karalar

[askerlik]

• Asker birlikleri

[isim]

• Minder, yastık vb.ni doldurmak için kullanılan ve bazen de sıvanın içine katılan keten ve kendir lifleri

[isim]

• Minderin sertleşmesini sağlayan içindeki saman parçaları

[argo]

• Yalan

[halk ağzında]

• Patlamış mısır

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıtıra almak
• kıtır atmak

[isim]

• Kıt olma durumu, ihtiyaca yetmeyecek kadar azlık, az ve zor bulunma

  Toprak darlığı, ham madde kıtlığı ve nüfus artışı... - Falih Rıfkı Atay

• Kuraklık, savaş vb. nedenlerle ürünün yetişmemesi ve bundan doğan açlık

  Memleketi kavuran kıtlık buranın semtine uğramamıştır. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Yiyecek maddelerinde görülen darlık

[mecaz]

• Duygu, söz vb.nde azlık

  Espri, kıtlıkta bolluk arz eden bir cevherdir. - Necip Fazıl Kısakürek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıtlıktan çıkmış
• kıtlıktan çıkmış gibi yemek

[isim]

• Kıtlamak işi

• Küçük parçalara ayrılmış şekeri ağızda tutarak çay içme biçimi, kırtlama

[zarf]

• Küçük parçalara ayrılmış şekeri ağızda tutarak

[-i]

• Isırmak

[mecaz]

• İncitmek

[sıfat]

• İçine kıtık konmuş olan

[isim]

• Kıtırdama sırasında çıkan sesin adı

[isim]

• Kıtıklamak işi

[-i]

• Kıtıkla doldurmak

[isim]

• Kıtlaşmak işi

[isim]

[argo]

• Çok yalan söyleyen kimse