[isim]

• Kıskanmak işi, hasetlenme

[-i]

[-den]

• Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak

  Mühür gözlüm seni elden / Sakınırım, kıskanırım - Âşık Ali İzzet

[-i]

• Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak, günülemek, hasetlenmek, haset etmek

• Esirgemek, çok görmek

  Benden bir dilim ekmeği kıskanırdı.

[-i]

• Bir şeye, en küçük saygısızlık gösterilmesine bile dayanamamak

  Her Türk, yurdunu kıskanır.

[mecaz]

• Yerinde olmayı istemek, imrenmek