[isim]

[hayvan bilimi]

• Kartalgillerden, genellikle kızıl siyah tüylü, çok güçlü, yuvasını yüksek kayalıklar üzerinde kuran, iri, yırtıcı bir tür kuş (Aquila)

  Kartal yükseldi yükseldi, kıyıdaki dağların üstünde küçüle küçüle göze görünmez oldu. - Necati Cumalı

[isim]

• İstanbul iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Üzeri meşin, halı vb. şeylerle kaplanmamış olan eyerin tahta bölümü

• Kuskunsuz eyer

[kaba konuşmada]

• İffetsiz, namussuz kadın

[isim]

• Marangozlukta tomrukları biçmeye yarayan ve birden çok testeresi olan biçme makinesi

[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

[halk ağzında]

• Büyük heybe

[nesnesiz]

• Çoğalmak

  O zaman bedava binme olasılığı artardı. - Ayla Kutlu

• Harcandıktan sonra bir miktar geri kalmak

  Kumaş arttı. Yemek arttı.

• Değeri yükselmek, fazlalaşmak

[isim]

• Ara

  İki masa arasında bir metre aralık var.

• Uygun, elverişli durum, fırsat

• Evin iki bölümü veya iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor

• Yılın on ikinci ayı, ilk kânun, kânunuevvel

• Tuvalet

• Basımcılıkta harfler veya satırlar arasındaki açıklık, espas

[sıfat]

• Yarı açık, tam kapanmamış

  İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu. - Çetin Altan

[ekonomi]

• Borsada hisse senetlerinin alım satım emirlerinin verildiği süre

[fizik]

• Bir sesi bir başka sesten, kalına veya inceye doğru ayıran uzaklık

[müzik]

• İki nota arasındaki perde uzaklığı

[müzik]

• Portenin paralel çizgileri arasındaki boşluk

  Portenin beş çizgisi arasında dört aralık vardır.

[spor]

• Toplu beden eğitiminde art arda dizilenleri ayıran açıklık

Ata Sözleri ve Deyimler

• aralık vermek

[isim]

• Iğdır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Ataya yakışır davranış, babalık

[isim]

[eskimiş]

• Kıtalar, ana karalar

[askerlik]

• Asker birlikleri

[-i]

• Karıştırmak, birbirine katmak

[nesnesiz]

• Toz durumundaki bir şeyi sıvı ile karıştırarak çamur veya hamur durumuna getirmek

  Yapı için harç karmak. Boya karmak.

[isim]

[hayvan bilimi]

• Köpekgillerden, soluk kahverengi, karnı beyaz tüylü, kısa kulaklı, postundan kürk yapılan bir tür memeli (Vulpes corsac)

[sıfat]

• Kartı olan

[isim]

• Kar kuyusu

• Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

[sıfat]

• Karası (II) olan

• Üzeri kalemle karalanmış

[isim]

[mimarlık]

• Demirli betonla yapılmış yapı

• Kemikli sığır eti