[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[isim]

[bitki bilimi]

• Maydanozgillerden, bir yıllık ve özel kokulu otsu bir bitki (Ammi visnaga)

[isim]

• Sıvıların bir kaptan akarken çıkardığı ses

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, kaba but, popo, makat

[denizcilik]

• Deniz teknelerinde art taraf

  Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Arka bölümde olan

[halk ağzında]

• Bacak, ayak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıç atmak
• kıç attırmak
• kıçına bakarak (veya baka baka)
• kıçına kına yakmak
• kıçına tekmeyi atmak (veya vurmak veya yapıştırmak)
• kıçını yırtmak

[isim]

• Kışın, sisli havalarda, ağaç dallarını, toprak çıkıntılarını vb. yerleri kaplayan buz tabakası

[isim]

• Çıkın

  Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden. - Abbas Sayar

[sıfat]

[toplum bilimi]

• Irkçılık yanlısı olan, rasist

[isim]

• Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah

  Zırhları biraz paslanmış ve yaldızları bir hayli solmuş eğri kılıçlar asılıydı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[spor]

• Bu silah kullanılarak oynanan, hedef bölgesi baş, gövde ve kollar olan bir tür kılıç oyunu

• Saban ökçesini oka bağlayan ağaç parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılıcı kınına koymak
• kılıç çalmak
• kılıç çekmek
• kılıç kınını kesmez
• kılıç kuşanmak (veya takmak)
• kılıç oynatmak
• kılıç sallamak
• kılıçtan geçirmek
• kılıç üşürmek

[sıfat]

• Kırlaşmaya başlamış, kır renkli

• Bu renkte saçı olan

  Dükkânın önünde bekledi, kırçıl kuyumcu görününce hemen taşları çıkardı. - Refik Halit Karay