[isim]

• Kırklamak işi

[nesnesiz]

• Karma işi yapılmak, karışmak

[halk ağzında]

• Hayvan çiftleşmek

[isim]

• Karma olma durumu

  Meclisin bütün karmalığı bu yuvarlak sofranın etrafında idi. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Kırkılmak işi

[isim]

• Melezlik

  Dinde de cemiyette de bu kırmalık, bu melezlik tuhaf oluyor. - Aka Gündüz

[nesnesiz]

• Kırma işine konu olmak, bir veya birçok parçaya ayrılmak

• Bükülerek kat yeri oluşturmak

• Savaş, bulaşıcı hastalık sebebiyle çok sayıda insan ölmek

[-e]

• Birine karşı kırgın duruma gelmek, gücenmek, incinmek

• Kırgınlık duymak

  Bana ne oluyor bugün? Donuyorum, her tarafım kırılıyor. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Soğuk, rüzgâr vb. eski gücü kalmamak, azalmak, yatışmak

[mecaz]

• Cesaret, umut, onur azalmak, yok olmak

  Kapıdan içeri ilk adımını atınca birdenbire cesareti kırıldı. - Peyami Safa

[-den]

[mecaz]

• Ağaç, dal üzerinde meyve, çiçek, yaprak çok olmak

[fizik]

• Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen bir ışın, doğrultu değiştirmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırılıp bükülmek
• kırılıp dökülmek

[nesnesiz]

• Kedi `mır mır` diye ses çıkarmak

[sıfat]

• Akşama özgü olan

[isim]

[tiyatro]

• Karagöz'ün başlığı

  Tuhaf bir sepete benzeyen ışkırlağı, kısa şalvarı, saltası, tokalı pabucu ile bu adam bildiğimiz Karagöz'dü. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Kırlaşmak işi

[nesnesiz]

• Kırmızı veya ona yakın bir renk almak

  Nihat, yüzü kızarmış, alçak sesle söylendi. - Peyami Safa

• Bazı sebze ve meyveler olgunlaşmaya başlamak, olgunlaşmak

  Meyveler kızarmadan dalı üstünde soldu / Irmak yatağı kumsal, kırlar dikenlik oldu - Faruk Nafiz Çamlıbel

• Utanç, öfke vb. duyguların etkisiyle, kanın yüze hücumu sonucu yüz kırmızı bir renk almak

• Yiyecekler tavada kızgın yağ içinde veya ateşte kırmızılaşarak pişmek

  Sofrada tarhana çorbası, kızarmış tavuk, bulgur pilavı vardı. - Yaşar Kemal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızarıp bozarmak

[nesnesiz]

• Kış olmak

  Bu yıl erken kışladı.

• Kışı bir yerde geçirmek

  Armudu taşlayalım / Dibinde kışlayalım - Halk türküsü

[-i]

[halk ağzında]

• Kuş ve kümes hayvanlarını ürkütmek

[isim]

• Kalkışmak işi

• İsyan, ayaklanma, kıyam

[-e]

• İki veya ikiden çok şey bir araya gelip birbirinin içinde dağılmak, birbirinin içine girmek

  Araba sallana sallana içim bağrım birbirine karıştı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Düzensiz, dağınık olmak

  Yanıma her tarafı titreyerek sapsarı, sakal bıyığa karışmış bir hâlde geldi. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Bulanmak, duruluğunu yitirmek

  Hava birden karıştı. Zihnim karıştı.

[nesnesiz]

• Açıklığını yitirmek, anlaşılması güçleşmek

  Kaymakam işin karıştığını anlayarak... - Memduh Şevket Esendal

• Müdahale etmek, araya girmek

  Sokakta herkes kadın kıyafetine karışmak hakkını kendinde görürdü. - Falih Rıfkı Atay

• Engellemek, araya girmek

• Bir araya gelmek, katılmak

  Bingazi'deki muharebeye karışmak için beraber yola çıktığım arkadaş Kahire'de hastalanmıştı. - Ömer Seyfettin

• İlgilenmek, müdahale etmek, el atmak

  Ben, dedim, başkalarının soyadlarına nasıl karışabilirim? - Memduh Şevket Esendal

• Yetkisinde bulunmak, bakmak, iş edinmek, işi olmak

  Bu işe belediye karışır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• karışanı görüşeni olmamak

[isim]

• Gaziantep iline bağlı ilçelerden biri