[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[isim]

• Otuz dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 40 ve XL rakamlarının adı

[sıfat]

[matematik]

• Dört kere on, otuz dokuzdan bir artık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırk basmak
• kırk bir (buçuk) kere maşallah!
• kırk dereden su getirmek
• kırk evin kedisi
• kırk gün günahkâr, bir gün tövbekâr
• kırk gün taban eti, bir gün av eti
• kırkı (veya kırkları) karışmak
• kırkı çıkmak
• kırkından sonra at olup da kuyruk mu sallayacak
• kırkından sonra azanı teneşir paklar
• kırkından sonra azmak
• kırkından sonra saza başlayan kıyamette çalar
• kırkından sonra saz çalmak
• kırk kapının ipini çekmek
• kırk tarakta bezi olmak
• kırk yıl kıran olmuş, eceli gelen ölmüş

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Kırılmış olan

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

• Tam nota göre düşük olan (not)

  Üç dersten kırığı var. Kırık not.

• Saf renkten hafif uzaklaşmış

  Kırık beyaz.

[isim]

• Kırılmış bir şeyden ayrılan parça

  Cam kırığı.

[isim]

• Kemiğin bir etki ile kırılması

  Kolunda kırık yok ama çıkık var.

[isim]

• Bir şeyin kırılan yeri

  Bunun kırığı neresinde?

[isim]

• Kırıntı

  Ekmek kırığı.

• Melez

  Kırık tazı.

[isim]

• Tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul

[mecaz]

• Gücenmiş, üzgün

  Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - Behçet Necatigil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak
• kırık plak gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak

[isim]

[jeoloji]

• Fay

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[isim]

• Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş

  Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Bir kimsenin resmi, fotoğraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılığa bürünmek
• kılığına girmek
• kılıktan kılığa girmek

[isim]

[bitki bilimi]

• Maydanozgillerden, bir yıllık ve özel kokulu otsu bir bitki (Ammi visnaga)

[isim]

• Sıvıların bir kaptan akarken çıkardığı ses

[isim]

• Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer

  Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[sıfat]

• Kırk parçadan oluşmuş

• Kırk gününü doldurmamış (bebek veya lohusa kadın)

• Birinin kırkı çıkmadan öbürü doğan (akraba veya komşu çocukları)