[isim]

• İçinden su akıtmak için toprak kazılarak yapılan açık oluk, arık, dren, karık

  Konduların ortasına ark yapıp göllenen suları dışarı akıttılar. - Lâtife Tekin

[isim]

• Atmosferdeki su buharının yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak düşen su buharı

  Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• karda yürüyüp (veya gezip) izini belli etmemek
• kar gibi
• kar kuytuda, para pintide eğleşir
• kar ne kadar çok yağsa yaza kalmaz
• kar susuzluk kandırmaz

[isim]

• Alışveriş işlerinin sağladığı para kazancı

• İş

[mecaz]

• Yarar, fayda

  Bundan benim hiçbir kârım yok.

[ekonomi]

• Üretim faktörlerinden biri olan girişimcinin üretimden aldığı pay

[ticaret]

• Maliyet fiyatıyla satış fiyatı arasındaki fark

Ata Sözleri ve Deyimler

• kâr bırakmak
• kâr etmek
• kâr etmemek
• kâr getirmek
• kârını tamam etmek
• kârı olmamak
• kâr koymak
• kâr zararın kardeşidir (veya ortağıdır)

[sıfat]

• Temiz

• Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf(II), halis, öz(II)

• Günahsız

[isim]

[hayvan bilimi]

• Zar kanatlılardan, bal ve bal mumu yapan, iğnesiyle sokan böcek (Apis mellifica)

Ata Sözleri ve Deyimler

• arı bal alacak çiçeği bilir
• arı bey olan kovana üşer
• arı gibi
• arı gibi eri olanın dağ kadar yeri olur
• arı gibi sokmak
• arı kızdıranı sokar
• arının yuvasına kazık (veya çöp) dürtmek
• arı söğüdü, akıllı öğüdü sever

[isim]

[fizik]

• Herhangi bir kuvvet alanında, belli bir düzlemin belli bir bölümünden geçtiği varsayılan güç çizgileri, seyelan

[isim]

• Karakter

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Sunma

• Piyasaya mal sürülmesi, sunu

• Yüksek bir makama anlatma, bildirme

Ata Sözleri ve Deyimler

• arz etmek

[isim]

[eskimiş]

• En, genişlik

[isim]

[eskimiş]

• Yer, yeryüzü

  Büzülüp kaldığım köşede sabahın bir an evvel olmasını, güneşin bir saat evvel arza inmesini bekliyorum. - Etem İzzet Benice

[isim]

[hayvan bilimi]

• Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser)

  Kazı yıkayıp temizlemişler, sonra da parçalayıp tencereye koymuşlar. - Çetin Altan

[sıfat]

[mecaz]

• Budala

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaz gelen yerden tavuk esirgenmez
• kazı koz anlamak
• kazın ayağı öyle değil

[isim]

• İnce perde veya örtü

[anatomi]

• İnce ve yumuşak yaprak biçimindeki organlar veya organ bölümleri, çeper

[bitki bilimi]

• Birbirine sımsıkı yapışık hücre veya moleküllerden oluşan ve bitkilerin çeşitli bölümlerini bir kın gibi saran ince tabaka, cidar, çeper

  Çekirdek zarı. Hücre zarı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• zar gibi

[isim]

• Tavla ve başka oyunlarda kullanılan kemik, fil dişi, plastik vb. maddelerden küp olarak yapılan ve altı yüzünde, birden altıya kadar benekler bulunan oyun aracı

  Bir tavla zarı kadar küçücük eve / Bir kadın iki çocuk nasıl sığar? - Bedri Rahmi Eyuboğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• zar almak
• zar atmak
• zar atmak
• zar gelmek
• zarını bozmak
• zar kesmek
• zar tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Car (II)

[isim]

[halk ağzında]

• Çağrı, tellal ile duyurma

• İlan

• Tehlike durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• car etmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kadınların örtündükleri çarşaf, zar (III)

[isim]

• Bazı maddelerin dilde bıraktığı yakıcı duyu, tatlı karşıtı

  Acıyı sever.

[sıfat]

• Tadı bu nitelikte olan

  Acı kahvesini yudumluyordu. - Tarık Buğra

• Herhangi bir dış etken dolayısıyla duyulan rahatsızlık, ızdırap

  Omuzlarına kadar vücudun derisini haşlayan bayıltıcı yanma acısı ve dehşeti çok sürmedi. - Peyami Safa

[mecaz]

• Ölüm, yangın, deprem vb. olayların yarattığı üzüntü, keder, elem

  İnsan, ölümün acısını en çok günün iki uzak saatinde hissetmektedir. - Yusuf Ziya Ortaç

[sıfat]

• Çarpıcı, göz alıcı (renk)

[sıfat]

[mecaz]

• Keskin, şiddetli

  Acı poyraz kuvvetle esiyordu. - Orhan Kemal

[sıfat]

[mecaz]

• Kırıcı, üzücü, incitici, dokunaklı, kötü

Ata Sözleri ve Deyimler

• acı (veya acılar) görmek
• acı acıyı keser, su sancıyı
• acı çekmek (veya duymak)
• acı gelmek
• acı patlıcanı kırağı çalmaz
• acısı çıkmak
• acısı içine (veya yüreğine) çökmek (veya işlemek)
• acısına dayanamamak
• acısını almak
• acısını almak
• acısını bağrına (veya içine) basmak (veya gömmek)
• acısını çekmek
• acısını çıkarmak
• acısını görmek
• acısı ortaya çıkmak
• acı söylemek
• acı vermek

[isim]

• Köpek dişlerinden sonra içeriye doğru, alt ve üst çenenin iki yanında beşer tane bulunan ve yiyecekleri öğütmeye yarayan dişlerin ortak adı, azı dişi, öğütücü diş

[halk ağzında]

• Öküz arabalarında ön ve arka yastıkları dingile bağlayan ağaç çivi

[isim]

• Demir yolu ile yolculuk edenlerin gereksinimlerinin geniş ölçüde karşılandığı büyük tren istasyonu

  Bu beylerle Selânik Garı'nın civarında bazı bahçelerden geçerek gidiyorduk. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

• Karganın çıkardığı ses