[isim]

[eskimiş]

• Sakaların içinde su taşıdıkları ağzı dar, altı geniş, deriden yapılmış kap, su kabı, matara

  Cesaretini toplamak için küçük kırbasına şarap doldurmayı unutmamıştı. - İhsan Oktay Anar

[mecaz]

• Çok su içen kimse

[halk ağzında]

• Çocuklarda karın şişmesiyle beliren bir hastalık

[isim]

• Tek parça deri veya uzun esnek bir değneğin ucuna sırım bağlanarak yapılmış vurma aracı

  Dünyanın en insafsız elleri sanki beni kırbaçlarla, sopalarla dövdüler. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

• Tulumcuk

[isim]

• Kırbaçlamak işi

[isim]

• Kırbaçlanmak işi

[-i]

• Kırbaçla vurmak

[mecaz]

• Canlandırmak, destek vermek, harekete geçirmek

  Edebiyata gelince, yaşamla ilgili olan her şeye ilgimi kırbaçladı. - Necati Cumalı

[nesnesiz]

• Kırbaçla dövülmek