[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Otuz dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 40 ve XL rakamlarının adı

[sıfat]

[matematik]

• Dört kere on, otuz dokuzdan bir artık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırk basmak
• kırk bir (buçuk) kere maşallah!
• kırk dereden su getirmek
• kırk evin kedisi
• kırk gün günahkâr, bir gün tövbekâr
• kırk gün taban eti, bir gün av eti
• kırkı (veya kırkları) karışmak
• kırkı çıkmak
• kırkından sonra at olup da kuyruk mu sallayacak
• kırkından sonra azanı teneşir paklar
• kırkından sonra azmak
• kırkından sonra saza başlayan kıyamette çalar
• kırkından sonra saz çalmak
• kırk kapının ipini çekmek
• kırk tarakta bezi olmak
• kırk yıl kıran olmuş, eceli gelen ölmüş

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[isim]

• Elmas, zümrüt vb. değerli taşların tartısında kullanılan, 0,20043 gramlık ağırlık ölçü birimi

  Bilmem hangi milyarder kocakarının porsuk gerdanında ışıldayan bilmem kaç kırat pırlanta mı diyeceksiniz? - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Nitelik, değer, düzey, seviye

  Karşısındaki oyuncu belki de orta kıratı hiçbir zaman geçmeyen birisi idi. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıratını ölçmek

[sıfat]

• Çalımlı, süslü (kimse)

• Güzel, titiz

• Cilveli, oynak (kadın)

• Boylu boslu

• Çevik

[isim]

[halk ağzında]

• Cariye

[isim]

[eskimiş]

• Okuma

  Orada da bu gece kıraatleri devam ediyordu. - Hüseyin Cahit Yalçın

[din bilgisi]

• Kur'an'ı belli kural ve işaretlere göre okuma

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıraat etmek

[sıfat]

• Kırk sayısının üleştirme sayı sıfatı

• Her birine kırk, her defasında kırkı bir arada olan

[sıfat]

• Kırılmış olan

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

• Tam nota göre düşük olan (not)

  Üç dersten kırığı var. Kırık not.

• Saf renkten hafif uzaklaşmış

  Kırık beyaz.

[isim]

• Kırılmış bir şeyden ayrılan parça

  Cam kırığı.

[isim]

• Kemiğin bir etki ile kırılması

  Kolunda kırık yok ama çıkık var.

[isim]

• Bir şeyin kırılan yeri

  Bunun kırığı neresinde?

[isim]

• Kırıntı

  Ekmek kırığı.

• Melez

  Kırık tazı.

[isim]

• Tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul

[mecaz]

• Gücenmiş, üzgün

  Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - Behçet Necatigil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak
• kırık plak gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak

[isim]

[jeoloji]

• Fay

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[isim]

• Kırmak işi

• Pili

• Kırılmış veya dövülmüş tahıl

  Buğday kırması.

• Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi

• Ot bitmeyen bayır

  Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar. - Âşık Ali İzzet

[sıfat]

• Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)

  Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü. - Yaşar Kemal

[sıfat]

[biyoloji]

• Melez

  Arap kırması bir at.

[sıfat]

[mecaz]

• Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan

[-i]

• Sert şeyleri vurarak veya ezerek parçalamak

  Taşları kırmak. Bardağı kırmak.

• İri parçalara ayırmak

[nesnesiz]

• Belirli bir biçimde katlamak

  Forma kırmak.

• Öldürmek, yok olmasına neden olmak

  Bu yıl soğuk, hayvanları kırdı.

• Bir şeyin fiyatını azaltmak, indirmek

  Firma verdiği teklif fiyatını son dakikada bir yüzde yirmi daha kırıyordu. - Haldun Taner

• Tavlada karşı oyuncunun pulunu oyun dışında bırakmak

• Vücut kemiklerinden birini parçalamak

  Ayol, yapma, gel, düşüp bir yerini kıracaksın! - Osman Cemal Kaygılı

• Tahılı iri ve kaba öğütmek

[-e]

• Hareket durumundaki canlının veya taşıtın yönünü değiştirmek, çevirmek, döndürmek

  Ne tarafa doğru meyil varsa gidonu o tarafa doğru kıracaksınız ki bisiklet doğrulsun. - Burhan Felek

[mecaz]

• Dileğini kabul etmeyerek veya beklenmeyen bir davranış karşısında bırakarak gücendirmek, incitmek

  Bazen bir kelimenin, bir ses tonunun sevdiğimiz bir insanı kırdığını görürüz. - Mehmet Kaplan

[mecaz]

• Yok etmek

  Bir gündüz olsa belki bu derdi kıracağım / Yoksa bu sensizlikten artık çıldıracağım - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Gücünü, etkisini azaltmak

  Birkaç gün evvel yağan yağmur sıcağı kırmamış. - Burhan Felek

[argo]

• Kaçmak, uzaklaşmak

[nesnesiz]

[ticaret]

• Değerinden düşük fiyata almak

  Bono kırmak. Çek kırmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırdığı koz (veya ceviz) kırkı (veya bini) aşmak
• kırıp dökmek
• kırıp geçirmek
• kırıp sarmak

[sıfat]

• Kır(II) ile ilgili

[isim]

• Az insanın barındığı, genellikle kır durumunda olan yer

[isim]

• Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer

  Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kırkmak işi

• Ucu kesilip alnın üstüne bırakılan saç

[sıfat]

• Kırk parçadan oluşmuş

• Kırk gününü doldurmamış (bebek veya lohusa kadın)

• Birinin kırkı çıkmadan öbürü doğan (akraba veya komşu çocukları)