[sıfat]

• Çalımlı, süslü (kimse)

• Güzel, titiz

• Cilveli, oynak (kadın)

• Boylu boslu

• Çevik

[isim]

[halk ağzında]

• Cariye

[isim]

[eskimiş]

• Okuma

  Orada da bu gece kıraatleri devam ediyordu. - Hüseyin Cahit Yalçın

[din bilgisi]

• Kur'an'ı belli kural ve işaretlere göre okuma

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıraat etmek

[sıfat]

• Kırk sayısının üleştirme sayı sıfatı

• Her birine kırk, her defasında kırkı bir arada olan

[-i]

• Sert şeyleri vurarak veya ezerek parçalamak

  Taşları kırmak. Bardağı kırmak.

• İri parçalara ayırmak

[nesnesiz]

• Belirli bir biçimde katlamak

  Forma kırmak.

• Öldürmek, yok olmasına neden olmak

  Bu yıl soğuk, hayvanları kırdı.

• Bir şeyin fiyatını azaltmak, indirmek

  Firma verdiği teklif fiyatını son dakikada bir yüzde yirmi daha kırıyordu. - Haldun Taner

• Tavlada karşı oyuncunun pulunu oyun dışında bırakmak

• Vücut kemiklerinden birini parçalamak

  Ayol, yapma, gel, düşüp bir yerini kıracaksın! - Osman Cemal Kaygılı

• Tahılı iri ve kaba öğütmek

[-e]

• Hareket durumundaki canlının veya taşıtın yönünü değiştirmek, çevirmek, döndürmek

  Ne tarafa doğru meyil varsa gidonu o tarafa doğru kıracaksınız ki bisiklet doğrulsun. - Burhan Felek

[mecaz]

• Dileğini kabul etmeyerek veya beklenmeyen bir davranış karşısında bırakarak gücendirmek, incitmek

  Bazen bir kelimenin, bir ses tonunun sevdiğimiz bir insanı kırdığını görürüz. - Mehmet Kaplan

[mecaz]

• Yok etmek

  Bir gündüz olsa belki bu derdi kıracağım / Yoksa bu sensizlikten artık çıldıracağım - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Gücünü, etkisini azaltmak

  Birkaç gün evvel yağan yağmur sıcağı kırmamış. - Burhan Felek

[argo]

• Kaçmak, uzaklaşmak

[nesnesiz]

[ticaret]

• Değerinden düşük fiyata almak

  Bono kırmak. Çek kırmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırdığı koz (veya ceviz) kırkı (veya bini) aşmak
• kırıp dökmek
• kırıp geçirmek
• kırıp sarmak

[sıfat]

• Kır(II) ile ilgili

[isim]

• Az insanın barındığı, genellikle kır durumunda olan yer

[isim]

• Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer

  Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kırkmak işi

• Ucu kesilip alnın üstüne bırakılan saç

[sıfat]

• Kırk parçadan oluşmuş

• Kırk gününü doldurmamış (bebek veya lohusa kadın)

• Birinin kırkı çıkmadan öbürü doğan (akraba veya komşu çocukları)

[isim]

• Davarların kırkılması işi

• Davarların kırkıldıkları mevsim

[isim]

• Hayvan kıranı

  Son kırcında çok davar öldü.

[sıfat]

• Kırlaşmaya başlamış, kır renkli

• Bu renkte saçı olan

  Dükkânın önünde bekledi, kırçıl kuyumcu görününce hemen taşları çıkardı. - Refik Halit Karay

[isim]

• Kırmız böceğinden çıkarılan parlak al boya, çiçek boyası

[sıfat]

• Kırpılmış olan

• Bölük pörçük

[isim]

• Kırpmak işi

[isim]

• Tek parça deri veya uzun esnek bir değneğin ucuna sırım bağlanarak yapılmış vurma aracı

  Dünyanın en insafsız elleri sanki beni kırbaçlarla, sopalarla dövdüler. - Hüseyin Cahit Yalçın