[isim]

• Kuru şeylerin birbirine sürtünmesinden veya kırılmasından çıkan sesin adı

[isim]

• Kırıtmak işi, cilve, işve

  O kuruntularımız, o tafralarımız, o Ermeni gelini gibi kırıtmalarımız pek boşuna demektir. - Salâh Birsel

[isim]

• Kıkırdama sırasında çıkan sesin adı

[isim]

• Kırıtma işi

[sıfat]

• Ayrı nitelikteki şeylerden oluşmuş

  Karışık salata.

• Düzensiz, dağınık, intizamsız

• Karışmış

  Ağzından kanla karışık diş parçalarını, onu yumruklayanların suratlarına tükürdü. - Halikarnas Balıkçısı

• Saf olmayan, mağşuş

  Karışık süt.

• Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan

  Bana ne, bu bir yığın ne olduğunu anlamadığım, karışık, dolambaçlı işten! - Necati Cumalı

• Anlaşılması güç olan, açık seçik olmayan, çapraşık

  Tuhaf şey! Hakikaten karışık bir kadın. - Peyami Safa

[mecaz]

• Dolu

  Serin rüzgârlarını deniz kesti keseli /Tıkıyor göğüsleri kum karışık sam yeli - Faruk Nafiz Çamlıbel

[halk ağzında]

• Halk inancına göre cin ve perilerle ilişkisi olan

[sıfat]

• İçine başka şeyler karışmış olan, karışık, karma, mahlut

[isim]

• Şakırdayan bir şeyin çıkardığı sesin adı

  Birdenbire kesildi halkın lakırtıları / Korku içinde durdu tavla şakırtıları - Enis Behiç Koryürek

[-i]

• Işık saçmak, ışıklandırmak

  Bulutlar geçip gidince kalan gök / Ey içimizi ışıtan has renk - Selâhattin Batu

[-i]

• Parçalara ayırmak, kesmek, kırkmak

• Göz kapaklarını açıp kapamak, kıpmak

  Az lakırtı söyler, sık ve siyah kaşlarının altında asla kırpmadığı iri, parlak, sabit ve siyah gözlerini hep önüne dikerdi. - Ömer Seyfettin

[-den]

[mecaz]

• Kesinti yapmak, tutumlu davranmak

  Her hafta bu dergileri alabilmek için küçücük gündeliğimden bir parçasını, öğle yemeklerinden kırparak biriktiririm. - Yusuf Ziya Ortaç

[sıfat]

• Kırışmış olan

  Söz tiyatroya gelince bu yaşlı sanatkârın kırışık yüzü birdenbire canlandı. - Peyami Safa

[isim]

• Kırışmış yer, kırışıklık

[isim]

• Deride esnekliğin kaybolmasından oluşan kıvrım

  Ve aynaya akseden alın kırışığında / Ölümü hatırlarız solgun mum ışığında - Halit Fahri Ozansoy

[isim]

• Kırışmak işi

[kimya]

• Genellikle aşırı ölçüde kurutucu kullanılması veya boyanın çok kalın uygulanması sonucunda yüzeyde buruşukluk oluşması

[isim]

• Kırıtma işi

  Albayın evlatlığı kendini göstermek için terliklerini şaplata şaplata aşırı bir kırıtışla geçmişti. - Haldun Taner

[isim]

• Birden çok şeyin karıştırılmasıyla elde edilen veya ortaya çıkan şey, kokteyl

  Melez bir insan ırkının karışımı, bu adama kuvvet vermiş. - Memduh Şevket Esendal

[kimya]

• İki veya daha çok maddenin kimyasal tepkimeye girmeden bir araya gelmesi, mahlut

[sıfat]

• Şımarmış, şımartılmış (kimse)

  Bizim dayı kızları çok şımarıktır. - Halide Edip Adıvar

[zarf]

• Şımarmış bir biçimde

[isim]

• Şıkırdama sonucu çıkan sesin adı

  Birden denizin oradan, öteden su şıkırtısına benzer bir ses çalınıyor kulağına. - Zeyyat Selimoğlu