[isim]

• Zamanın bölünemeyecek kadar kısa olan parçası, lahza, dakika

  Zira göçebelerin hayatı her an yardımlaşmalarını gerektirir. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

• anı anına uymamak
• an meselesi

[isim]

[halk ağzında]

• İki tarla arasındaki sınır

[isim]

• Zihin

  An bulanıklığı. An yorgunluğu.

[isim]

• Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

• Beyaz leke

  Bir gözünde akı var.

[sıfat]

[mecaz]

• Temiz

[sıfat]

[mecaz]

• Dürüst

[sıfat]

[mecaz]

• Sıkıntısız, rahat

  Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ak akçe kara gün içindir
• ak dediğine kara demek
• ak don kara don geçitte belli olur
• ak gün ağartır, kara gün karartır
• akı ak karası kara
• akı karası geçitte belli olur
• akım derken bokum demek
• ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
• ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
• ak koyunun kara kuzusu da olur
• ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
• akla karayı seçmek
• ak sakaldan yok sakala gelmek

[isim]

• Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı

  Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Soy

  O da benim kanımdan.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kan (veya kanı) başına çıkmak (veya sıçramak veya toplanmak)
• kana boyamak (veya bulamak veya bulatmak)
• kan ağlamak
• kan akıtmak
• kan akmak
• kan alacak damarı bilmek
• kan almak
• kana susamak
• kan beynine sıçramak (veya çıkmak)
• kan boğmak
• kan çanağı gibi
• kan çekmek
• kan çıkmak
• kan dere gibi akmak
• kan dökmek
• kan gelmek
• kan gitmek
• kan gövdeyi götürmek
• kan gütmek
• kanı donmak (veya çekilmek)
• kanı ısınmak
• kanı içine akmak
• kanı kanla yumazlar, kanı suyla yurlar
• kanı kaynamak
• kanı kaynamak
• kanı kurumak
• kanına dokunmak
• kanına ekmek doğramak
• kanına girmek
• kanına işlemek
• kanına susamak
• kanını emmek
• kanını içine akıtmak
• kanını kaynatmak
• kanını kurutmak
• kanını yerde koymak
• kanı sulanmak
• kanı temizlenmek
• kanıyla ödemek
• kan istemek
• kan kaybetmek
• kan kusturmak
• kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek
• kan olmak
• kan olmak
• kan oturmak
• kan revan içinde
• kan revan içinde kalmak
• kan tere batmak
• kan ter içinde
• kan ter içinde kalmak
• kan tutmak
• kan vermek
• kan yürümek

[isim]

[eskimiş]

• Ekmek

  Alçak, nan ve nimet nankörü hain! - Sermet Muhtar Alus

[isim]

• Geçmişte yaşanmış çeşitli olaylardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra

  Fakültemizin sütunlu salonu binlerce gencin yoğun duygularının, önemli anılarının mekânıdır. - Ayla Kutlu

[edebiyat]

• Yaşanmış olayların anlatıldığı yazı türü, hatıra

  Halit Ziya Uşaklıgil'in anılarını topladığı 'Kırk Yıl'ın son ciltleri şiire başladığım yıllarda çıkıyordu. - Necati Cumalı

[isim]

[fizik]

• Herhangi bir kuvvet alanında, belli bir düzlemin belli bir bölümünden geçtiği varsayılan güç çizgileri, seyelan

[isim]

• Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı

[bitki bilimi]

• Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

[sıfat]

[eskimiş]

• Hazır

[isim]

[bitki bilimi]

• Ballıbabagillerden, tek yıllık, mavi çiçekli, yemeklere koku vermek için kullanılan bir bitki, dağ reyhanı (Ziziphora)

[isim]

• Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması

  Adayı bir rençper akını doldurmuştu. - Sait Faik Abasıyanık

• Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul vb. amaçlarla toplu olarak yapılan baskın

  Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik / Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik - Yahya Kemal Beyatlı

[spor]

• Gol atmak veya sayı yapmak amacıyla karşı takımın sahasına doğru genellikle topluca girişilen hücum

Ata Sözleri ve Deyimler

• akın etmek

[isim]

[edebiyat]

• Kazak ve Kırgız Türklerinin saz şairlerine verdiği ad

[isim]

• İnanç, düşünce, kanaat

  Ahlakın da iyiliğe değil, güce dayandığı kanısındadır. - Salâh Birsel

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanısında olmak
• kanıya varmak

[isim]

• Kına ağacının kurutulmuş yapraklarından elde edilen, saç ve elleri boyamakta kullanılan toz

  Altın tas içinde kınam ezildi / Gümüş tarak ile zülfüm düzüldü - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kına (veya kınalar) yakmak (veya koymak veya sürmek veya vurmak veya yakınmak veya yakılmak)
• kına gibi

[isim]

[eskimiş]

• Aşık kemiği

Ata Sözleri ve Deyimler

• kâbına varamamak

[isim]

• İçi gaz, sıvı veya katı herhangi bir maddeyi alabilen oyuk nesne

• Kap kacak

• Türlü şeylerin taşınması veya saklanması için kullanılan torba, kılıf, çanta, sepet, sandık vb

• Kapak, cilt

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabına sığmamak

[isim]

• Gövdeyi omuzların üstünden çepeçevre saracak biçimde yapılan bir tür üst giysisi

• Kadınların giydiği kolsuz üstlük

[sıfat]

• Temiz

  Efendiler, bizim çehremiz her zaman temiz ve pak idi ve daima temiz ve pak kalacaktır. - Atatürk

[isim]

• Bir yere girip çıkarken geçilen ve açılıp kapanma düzeni olan duvar veya bölme açıklığı

  Çıtalarla yapılma telli bir kapı koymuşlardı ortasına. - Cahit Uçuk

• Bu açıklıktaki açılıp kapanan kanat

  Evlerin kapılarında kocaman yeşil bronz tokmaklar vardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Tavla oyununda iki pul üst üste getirilerek karşı oyuncunun o haneyi kullanmasına engel olunan yer

• Devlet dairesi

  Hükûmet kapısı.

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde resmî görev yeri

[bilişim]

• Sadece bir konuda yoğunlaşmış bilgilerin yer aldığı genel ağ sayfası, portal

[mecaz]

• Gelir, geçim, kısmet sağlayan yer, kaynak veya imkân

  Onların başvuracağı her kapıya gitmiş. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Gidere yol açan gereksinim

  Bayram geldi, yine masraf kapıları açıldı.

[mecaz]

• Ev gezmesi için gidilen yer

  Bugün yine kaç kapı dolaştın?

Ata Sözleri ve Deyimler

• kapı açmak
• kapı almak (veya yapmak)
• kapı aralamak
• kapı aramak
• kapı baca açık (olmak)
• kapıda kalmak
• kapıdan çevirmek
• kapıdan kovsan bacadan düşer (veya girer)
• kapı dışarı etmek (veya atmak)
• kapı gibi
• kapı kadar
• kapı kapı aramak
• kapı kapı dolaşmak (veya gezmek)
• kapıları açık tutmak
• kapıları kapamak
• kapılar yüzüne (veya üzerine veya üstüne) kapanmak
• kapısına kilit vurmak
• kapısını aşındırmak
• kapısını çalmak
• kapıya dayanmak
• kapı yapmak
• kapıyı açmak
• kapıyı büyük açmak
• kapıyı göstermek

[isim]

• Kaba şeyler dikmeye, bağlamaya yarayan ince sicim veya kalın iplik

  Onları arkadan kınnapla bağlamıştı. - Sait Faik Abasıyanık