[isim]

• Genellikle söğüt veya başka ağaç dallarından örülen, yük taşımaya yarayan, kaba ve dayanıklı sepet

  Yolun kenarındaki kayanın üstüne küfesini koydu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[sıfat]

• Bu sepetin alabildiği miktarda olan

  Çardağın önünde o gün dizmeleri gereken sekiz küfe tütün duruyordu. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Kaba et, kıç

[sıfat]

• Küfeyi dolduracak miktarda olan

  İki küfelik üzüm toplandı.

[isim]

[mecaz]

• Kendi kendine yürüyemeyecek derecede sarhoş kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• küfelik olmak

[isim]

• Küfe yapan veya satan kimse

• Küfe ile sırtında öteberi taşıyan hamal

  Arka arabalara takılmış küfeci çocuklara kıskanarak bakıyorum. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• Küfecinin işi