[isim]

• Yanan şeylerden artakalan toz madde

  Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kül bağlamak
• kül etmek
• kül gibi
• kül olmak
• kül ufak olmak
• külünü savurmak
• kül yemek (veya yutmak)

[isim]

[eskimiş]

• Bütün, tüm

  Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[eskimiş]

• Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

[isim]

• Araba, hayvan vb.nin taşıdığı şeylerin hepsi

  Çölde yük götüren vasıta develer, insan taşıyan vasıta hecinlerdir. - Falih Rıfkı Atay

• Bir şeyin ağırlığı

• Araba, hayvan vb.nin taşıyabildiği miktar

  Bir araba yükü odun.

• Eşya

  Bütün yükü bu bavul.

[mecaz]

• Birinin üzerine almak zorunda kaldığı ağır görev

  Ben bu yükün altına giremem. Bu yüke herkes katlanamaz.

[mecaz]

• Tedirginlik veren şey, engel

[fizik]

• Bir cismin yüzeyinde biriken elektrik miktarı

[tarih]

• Yüz bin kuruşluk mal veya tutar

  Mademki öyledir, bir yük getirip satan herkes iki akçe versin. - Tarık Buğra

[halk ağzında]

• Doğacak bebek

[eskimiş]

• Yüklük

  Haydi şu yüke giriver!.. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• yük altına girmek
• yük olmak
• yükte hafif pahada ağır
• yükünü almak
• yükünü çekmek
• yükünü tutmak
• yük vurmak

[isim]

• Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey, ideal

  Millî birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek geliştirmek millî ülkümüzdür. - Atatürk

• İnsanı duyular dünyasının üstüne yükselten ve hiçbir zaman tam olarak gerçekleştirilemeyecek olan, yalnızca erişilmesi istenen amaç olarak kalan kılavuz ilke, mefkûre, ideal, vizyon

  Bu yarının dünyasını, insanlığını düzenleyecek ülkünün sahipleri! - Halide Edip Adıvar

[felsefe]

• Gerçekte olmayıp yalnız düşüncede tasarım biçiminde var olan, yalnızca düşünce ile kavranabilen şey, ideal

[sıfat]

• İçinde veya üzerinde kül bulunan

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm

[bitki bilimi]

• Kök sap, kök(I)

• Bazı şeylerde dip bölüm

  Diş kökü.

• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane

  Üç kök maydanoz.

[mecaz]

• Dip, temel, esas

  Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Kaynak, köken

  Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü

[dil bilgisi]

• Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür

[kimya]

• Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi

[matematik]

• Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kök almak
• kök salmak
• kök sökmek
• kök söktürmek
• kökü kazınmak
• kökü kurumak
• kökünden halletmek
• kökünden kazımak
• köküne kıran girmek
• kökünü kazımak

[isim]

[müzik]

• Sazı kurmaya yarayan burgu

• Sap

[isim]

[halk ağzında]

• Yedi yaşından büyük erkek boz deve

Ata Sözleri ve Deyimler

• lök gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kireç, zeytinyağı, pamuk ve yumurta akının karıştırılması yoluyla, kırık çanak çömlekleri, künkleri birleştirmekte kullanılan macun

[isim]

• Çöplük

• Sigara külü silkelenen ve sigara söndürülen kap, tabla, kül tablası, sigara tablası

• Banyo, kalorifer kazanıyla ve sobada küllerin döküldüğü yer veya kap

[sıfat]

• Yükü olan, mahmul

• Yapılacak işi çok olan

  O çok yüklü, bu işi başkasına verelim.

• Çok çalışmayı gerektiren

  Bu yılki ders programı çok yüklü.

• Çok fazla, pek çok

  Yüklü servetini cömertçe harcamaması nedeniyle piyasada para sıkıntısı baş gösterdi. - İhsan Oktay Anar

• Bir duyguyu, bir olguyu içinde veya üzerinde fazlaca bulunduran

  Romanları, denemeleri hep kültürle yüklü ve A. Hamdi'nin kişiselliği kadar çok yanlı, zengindi. - Haldun Taner

[argo]

• Çok sarhoş

[argo]

• Paralı, varlıklı

[halk ağzında]

• Gebe

[sıfat]

[halk ağzında]

• Ustura ile kesilmiş (kıl)

[isim]

• Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi, köylük yer, köy yeri

  Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir. - Orhan Seyfi Orhon

• Köy halkı

[sıfat]

• Hayatı sona ermiş, artık yaşamıyor olan, meyyit, morto, diri karşıtı

[isim]

• Ölmüş insan, mevta, meyyit, müteveffa

  Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Hayvan leşi

  Tavuk ölüsü.

[mecaz]

• Gücü az, zayıf

  Ölü kandil.

[mecaz]

• Çok durgun, hareketsiz

  Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan

  Ölü bir konuşması var.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ölü gibi
• ölü gözü gibi
• ölü gözü kadar
• ölü gözünden yaş ummak
• ölümü gör (veya öp)
• ölüsü bile yetmek
• ölüsü ortada kalmak
• ölüyü güldürmek

[isim]

• Evlerde yatak, yorgan gibi şeyleri koymaya yarayan yer veya büyük dolap, yük, yük odası

  Öbür yana dönüyor, kocaman bir yüklüğün kapısını açıyordum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

[halk ağzında]

• Canlılığı azalmış, hâlsiz

[isim]

[halk ağzında]

• İş ve yük hayvanı