[isim]

• Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

  Yazının ekleri.

• Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

  Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

• Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

• İki borunun birbirine birleştirildiği yer

[sıfat]

• Eklenmiş, katılmış

  Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

• Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

• ek bent olmak
• ekini belli etmemek

• Türk alfabesinin on dördüncü harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

• Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

• Türk alfabesinin yirminci harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Başlık, sipersiz şapka

• Asker şapkası

• Hemşirelerin giydiği başlık

• Bazı törenlerde profesör ve öğrencilerin giydikleri özel başlık

[sıfat]

• Sert, katı

• Sağlam, dayanıklı

  İnsan gülden nazik, taştan pektir. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[zarf]

• Gereken, beklenen veya alışılmış olandan çok

  Pek beğendikleri ve pek sevdikleri hâlde aldatırlar. - Hüseyin Cahit Yalçın

[zarf]

[halk ağzında]

• Hızlı olarak

  Pek gittiği için çabuk yoruldu.

Ata Sözleri ve Deyimler

• pek söylemek

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm

[bitki bilimi]

• Kök sap, kök(I)

• Bazı şeylerde dip bölüm

  Diş kökü.

• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane

  Üç kök maydanoz.

[mecaz]

• Dip, temel, esas

  Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Kaynak, köken

  Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü

[dil bilgisi]

• Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür

[kimya]

• Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi

[matematik]

• Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kök almak
• kök salmak
• kök sökmek
• kök söktürmek
• kökü kazınmak
• kökü kurumak
• kökünden halletmek
• kökünden kazımak
• köküne kıran girmek
• kökünü kazımak

[isim]

[müzik]

• Sazı kurmaya yarayan burgu

• Sap

[isim]

• Deha sahibi kimse, dâhi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Köpekgillerden, boy ve biçim bakımından pek çok cinsi olan, çok iyi koku alan, sadık, bekçilik ve avcılık gibi işler için beslenen memeli hayvan (Canis familiaris)

  Onun vaktiyle pek sevdiği küçük, sırtı siyah ve göğsü beyaz, oynak bir köpeği varmış. - Abdülhak Şinasi Hisar

[hakaret yollu]

• Aşağılık niyetlerle yaltaklanan veya davranışları kötü olan kimse için kullanılan bir sövgü sözü

  Ben bu ite çattığıma bin pişman oldum. Bu köpekten de aşağı köpeğe uyma. - Yaşar Kemal

Ata Sözleri ve Deyimler

• köpeğe atsan yemez
• köpeğe gem vurma, kendini at sanır
• köpeğe hoşt, kediye pişt dememek
• köpeği bağlasan durmaz
• köpeğin ağzına kemik atmak
• köpek bile yal yediği kaba pislemez
• köpek ekmek veren kapıyı tanır
• köpek gibi
• köpekle yatan pire ile kalkar
• köpek sahibini ısırmaz
• köpeksiz köye (veya sürüye) kurt iner (veya girer)
• köpek suya düşmeyince yüzmeyi öğrenmez
• köpek sürünmekle etek kesilmez
• köpek yese kudurur