[isim]

• Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

  Yazının ekleri.

• Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

  Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

• Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

• İki borunun birbirine birleştirildiği yer

[sıfat]

• Eklenmiş, katılmış

  Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

• Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

• ek bent olmak
• ekini belli etmemek

[isim]

• Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı

  Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim]

[halk ağzında]

• Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

• Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime

  En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• en kötü günümüz böyle olsun

[isim]

• İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka

  Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf.

• Kasaplık hayvanlardan sağlanan kaslardan oluşmuş besin maddesi

• Ten

  Gömleği yırtılmış, eti görünüyor.

• Meyvelerde çekirdekle deri arasındaki bölüm

  Bu zeytinde et denecek bir şey yok.

Ata Sözleri ve Deyimler

• et bağlamak
• ete kemiğe dönüştürmek (veya büründürmek)
• eti budu yerinde (veya etine dolgun)
• eti kemiği
• eti kemiğine yapışmak
• etinden et koparmak (veya kesmek)
• eti ne budu ne?
• eti senin, kemiği benim
• et kanlı gerek, yiğit canlı
• et kokarsa tuzlanır, ya tuz kokarsa ne yapılır?
• etle tırnak arasına girilmez
• etle tırnak gibi
• et ne kadar arık olsa üstüne ekmek yaraşır
• etten duvar örmek
• etten önce çömleğe düşmek
• et tırnak olmak
• et tırnaktan ayrılmaz
• et tutmak

• Türk alfabesinin on dördüncü harfinin adı, okunuşu

• Türk alfabesinin on yedinci harfinin adı, okunuşu

[kimya]

• Neon elementinin simgesi

[zamir]

• Hangi şey

• Her şey

  Ne görse ister. Kimin nesi varsa. Ne isterse yapar.

• Birçok şey

  Neler söylüyor? İnsan aklı neler keşfediyor?

[sıfat]

• Hangi

  Güzel heykel, ne yandan bakarsan, ne yana çevirirsen gene güzeldir. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[sıfat]

• Nasıl

  Bu ne kıyafet?

[zarf]

• Neden

  Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - Burhan Felek

[zarf]

• Şaşma veya abartı bildiren bir söz

  Ne sıcak, ne sıcak! Ne güzel çiçekler! Ne kaba adam!

• `Sana ne, bana ne` gibi sorularda `ne ilgisi var` anlamına gelen bir söz

  Zahmeti ben çekeceğim, sana ne?

[ünlem]

• Soru biçiminde şaşma bildiren ünlem

  Ne, yıkıldı ha!

Ata Sözleri ve Deyimler

• ne âlem
• ne âlemde?
• ne alıp veremiyor?
• ne arar (veya onda ... ne gezer)
• ne arıyor
• ne biçim?
• ne buyrulur?
• ne çare
• ne çıkar
• ne çiçektir, biliriz
• ne dedim de
• ne demek?
• ne demek olsun
• ne demeye
• ne denir (veya dersin)
• ne denli
• ne de olsa
• ne dese beğenirsin?
• nedir ki
• ne diye?
• ne ekersen onu biçersin
• ne fayda
• ne gam
• ne gezer
• ne gibi?
• ne gözle bakmak
• ne güne duruyor?
• ne günlere kaldık!
• ne haber?
• ne hacet
• ne haddine!
• ne hâlde?
• ne hâli varsa görsün
• ne hikmetse (veya hikmettir)
• ne idiği belirsiz
• ne imiş?
• ne ise
• ne istediğini bilmek
• ne iyi!
• ne kadar
• ne kadar olsa
• ne kadar varsa
• ne lazım
• neler
• neler de neler, maydanozlu köfteler
• neler neler
• ne mal olduğunu bilmek (veya anlamak)
• ne mene
• ne menem
• ne mümkün
• ne münasebet!
• ne o?
• ne olacak!
• ne olduğunu bilememek
• ne oldum delisi olmak
• ne olur (veya olursun veya olursunuz)
• ne olursa olsun
• ne oluyor?
• ne pahasına olursa olsun
• ne söylüyorsun?
• ne var ki
• ne yaparsın (veya yapmalı) ki
• ne yapıp yapıp
• ne yaptığını bilmemek
• ne yazar
• ne yazık ki
• neye uğradığını bilememek (veya anlamamak veya şaşırmak)
• neyin nesi (kimin fesi)
• neyleyim
• neymiş
• ne yüzle

• Türk alfabesinin yirmi dördüncü harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Sıhhi tesisatta su borusunu üç yönlü kullanabilme durumuna getiren parça

[kimya]

• Tellür elementinin simgesi

[isim]

• Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

• Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

[isim]

• Engel

Ata Sözleri ve Deyimler

• ket vurmak

[sıfat]

• Bütün çizgileri belirgin olan, gözün bütün ayrıntılarıyla algılanan, iyi görünen

• İyi duyulan (ses)

• Kesintilerden sonra geri kalan miktarda olan, safi

  Bin beş yüz net veriyorlardı, vergi, sigorta çıktıktan sonra. - Haldun Taner

[mecaz]

• Açık seçik olan, anlaşılmaz yanı bulunmayan

  Hayatını didik didik etmek, son beş altı yıllık çizgisini net olarak ortaya çıkarmak istiyordu. - Tarık Buğra

[isim]

[spor]

• Tenis, masa tenisi gibi oyunlarda servis atışlarında topun karşı sahaya geçerken fileye değdiğini belirtmek için kullanılan bir söz

[sıfat]

• Eşi olmayan, biricik, yegâne

  Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir. - Yusuf Ziya Ortaç

• Kadeh içinde belirli ölçüde olan (içki)

[isim]

• Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri

  Garsona umutsuzca bir göz attıktan sonra eldiveninin sol tekini çıkardı. - Rıfat Ilgaz

[zarf]

• Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar

  Tek yesin de ne isterse yesin. Tek çalışsın da isterse arada yaramazlık da etsin.

[zarf]

• Yalnızca

  Bunun için tek bir yol var.

[mecaz]

• Hiç, hiçbir

  Tek kelime konuşmadan bu yokuşu indik. - Refik Halit Karay

[matematik]

• İki ile bölünemeyen (sayı)

  Üç, beş, yedi ... tek sayılardır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• tek dalmak
• tek elden
• tek geçmek
• tek kale oynamak
• tek kürekle mehtaba çıkmak
• tek sıra olmak

[sıfat]

• Sessiz, hareketsiz, uslu

Ata Sözleri ve Deyimler

• tek durmak
• tek durmamak

[isim]

• İnsan vücudunun dış yüzü, cilt

[eskimiş]

• Vücut

[isim]

• Şehir

  Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı. - Necati Cumalı

[eskimiş]

• Site

[isim]

• Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı

  Arabam bir gece kulübünün önünde duruyor. - Ahmet Ümit

• Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı

  Altmış yaşında anamın önünde sigara içmek istemezdim. - Burhan Felek

• Bir kimsenin ilerisi

  Bir aralık önümüzden şarkı sesleri geldi. - Sait Faik Abasıyanık

• Yakın gelecek zaman

  Önümüz kış.

• Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Önce olan, ilk

  Ön söz. Ön görüşme.

• Civar, yöre

  Kanlıca önlerine geldiler.

[sıfat]

• Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan

  Ben, Anafartalar'da Mustafa Kemal'in bulunduğu en ön siperlerde de kurşun attım. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• önde gelmek
• öne almak
• öne çıkmak
• öne düşmek
• öne sermek
• öne sürmek
• önü alınmak
• önünde ardında gidilmez
• önüne arkasına bakmadan
• önüne bakmak
• önüne bir kemik atmak
• önüne çıkmak
• önüne dikilmek
• önüne düşmek
• önüne geçmek
• önüne gelen
• önüne geleni kapar, ardına geleni teper
• önüne katmak
• önünü almak
• önünü ardını düşünmemek
• önünü kesmek

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm

[bitki bilimi]

• Kök sap, kök(I)

• Bazı şeylerde dip bölüm

  Diş kökü.

• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane

  Üç kök maydanoz.

[mecaz]

• Dip, temel, esas

  Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Kaynak, köken

  Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü

[dil bilgisi]

• Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür

[kimya]

• Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi

[matematik]

• Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kök almak
• kök salmak
• kök sökmek
• kök söktürmek
• kökü kazınmak
• kökü kurumak
• kökünden halletmek
• kökünden kazımak
• köküne kıran girmek
• kökünü kazımak

[isim]

[müzik]

• Sazı kurmaya yarayan burgu

• Sap

[isim]

• Deha sahibi kimse, dâhi