[sıfat]

• Kökenle ilgili olan

[isim]

• Kökertmek işi

[-i]

• Ağaç veya bitkiyi kökü ile birlikte topraktan çıkarmak, kökertmek

• Toprakta kalan bitki köklerini ayıklamak

• Bağ çubuklarını veya fidanları köklendirip dikmek

• Minder, şilte vb.nin iki yüzünü yer yer dikişlerle tutturmak

• İnce saç örgülerinden birkaçını yeniden bir arada örmek

[mecaz]

• Motorlu araçlarda gaz pedalına sonuna kadar basmak

[-i]

• Sazı kurmak

[isim]

• Köklenmek işi

[nesnesiz]

• Keskinliğini yitirmek

  Bıçak köreldi.

• Suyu çekilmek

  Kuyu köreldi.

• Ateş veya ışık sönecek duruma gelmek

[mecaz]

• Değer, önem veya yeteneğini yitirmek

[mecaz]

• Soyu tükenmek

  Bu aile köreldi.

[fizyoloji]

• Bir organ beslenemeyerek küçülmek, dumura uğramak

[isim]

• Köreltmek işi

[isim]

• Körlenmek işi

[isim]

• Körletmek işi

[sıfat]

• Kösteği olan

  Köstekli saatini çıkarıp bakan ırgatbaşı, işçileri yirmi beş dakika fazla çalıştırmış olduğunu gördü. - Haldun Taner

• Ayağına köstek vurulmuş olan

[isim]

• Köçek olma durumu

[isim]

• Köklenme işi

[sıfat]

• Köktencilikten yana olan, köktencilik yanlısı olan, radikal

[sıfat]

• Alışılmış olan, yenilik getirmeyen, geleneksel, klasik

[isim]

• Körlenme işi

[isim]

• Körletme işi