[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[sıfat]

• Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

  Aile uluları arasında buna bir çare bulmak için dertleşmeler olur. - Reşat Nuri Güntekin

• Çok yüksek, çok büyük olan (şey)

  Dökülen meyvelerinden fazla, açılmış çiçekleri bulunan bir ulu ağaç. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Bu kelimesine göre yerde, zamanda veya söz zincirinde biraz uzak olanı niteleyen söz

  Bu parayı da şu adrese gönderiver. - Ayla Kutlu

[zamir]

• Biraz uzakta olan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan söz, şurası

  Bunu istemem, şunu isterim.

Ata Sözleri ve Deyimler

• şu denli
• şu günlerde (veya sırada)
• şu kadar
• şu kadar ki
• şuna bak!
• şundan
• şunun şurası
• şusu busu

[isim]

• Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası

  Bu resmin iki gözü bir makasın ucu ile oyulmuştu. - Aka Gündüz

• Bir şeyin baş veya son noktası

• Bir şeyin kenarı

  Kırk kişilik bir masanın bir ucunda, üç kişiyiz. - Refik Halit Karay

• Dış kenar, periferi

• Bir uzaklığın son noktası

  İstikbal, bu yolun ucundan bir güneş gibi doğuyor. - Falih Rıfkı Atay

• Bir şeyin başı, tepesi

• Kurşun kalemlerde yazmayı sağlayan kömürden yapılan madde

[sıfat]

• Bir şeye gereğinden çok fazla bağlanan, önem veren, ekstrem

[tarih]

• Türk devletlerinde genellikle sınır boylarındaki eyalet ve sancak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ucu (herhangi birine) dokunmak
• ucu bucağı olmamak (veya görünmemek)
• ucu bucağı yok (veya kayıp)
• ucunda (bir şey) bulunmak
• ucundan tutmak
• ucunu bulmak
• ucunu kaçırmak
• ucu ortası belli olmamak
• uç vermek

[isim]

• Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma

  Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu. - Ömer Seyfettin

• Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü

  Ata çul örtmek.

[eskimiş]

• Tekke mensuplarının büründüğü örtü

[teklifsiz konuşmada]

• Giyim, giysi

Ata Sözleri ve Deyimler

• çul içinde arslan yatar
• çulu düzmek (veya düzeltmek)

[isim]

[hayvan bilimi]

• Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı

  Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu. - Ömer Seyfettin

[argo]

• Acemi er

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuşa benzemek (veya dönmek)
• kuşa kafes lazım, boruya nefes
• kuş gibi
• kuş gibi (veya kadar) yemek
• kuş gibi çırpınmak
• kuş gibi uçup gitmek (veya uçmak)
• kuş kadar canı olmak
• kuş kanadına kira istemez
• kuş kanadıyla gitmek
• kuş mu konduracak?
• kuş uçmaz, kervan geçmez
• kuş uçurmamak (veya uçurtmamak)
• kuşu kuşla avlarlar
• kuşun kanadıyla haber salmak
• kuş vardır eti yenir, kuş vardır et yedirilir

[sıfat]

• Ucu olan, ucu çıkan

  Bu iki uçlu davanın ise bence bir tek hedefi vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Filtreli (sigara)

[sıfat]

• Uçmuş, soluk

  Musikimiz, bizim durgun ruhumuzun, sakin düşüncelerimizin, uçuk benzimizin tercümanıdır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Açık (renk)

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Hafif, belirsiz

  Ruhsar Hanım uçuk bir gülümsemeyle kapıya süzüldü gitti, birkaç saat içinde birkaç yıl daha yaşlanıvermiş kadıncağız. - Attila İlhan

[mecaz]

• Abartılı, çok yüksek, çok fazla

[mecaz]

• Deli dolu

[isim]

[tıp]

• Ateşli hastalıklar, ruhsal bunalımlar veya korku sonucu genellikle dudakta beliren kabarcık

[isim]

• Bir olguyla ilgili gerçeğin ne olduğunu kestirememekten doğan kararsızlık, kuruntu, işkil, şüphe, acaba, şek

  Bütün bunlar hatırlanınca onun zaten bilinen ve kabul edilen samimiyeti kuşku konusu yapılmazdı. - Tarık Buğra

[ruh bilimi]

• Başkalarının iyi niyet ve amaçlarını kötüye yorarak işkillenme duygusu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuşku beslemek (veya duymak)
• kuşkusu kalmamak
• kuşku uyanmak
• kuşkuya düşmek
• kuşku yok

[isim]

• Günün sabahla öğle arasındaki bölümü, kuşluk vakti

  Tarhana çorbasıyla birer baş soğan, birer çeyrek ekmekti kuşlukta yedikleri. - Necati Cumalı

• Kuşlara yem verilen zaman

• Büyük kuş kafesi

[isim]

• Uçma işi

  Koca mermi bölüğün siperine doğru istikamet aldı, havadan onun uçuşunu takip eden gözler iri dairelerle açılmıştı. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Kuşku belirten, kuşku anlatan, şüpheli

  Demir parmaklıklı penceresinden içeriye kuşkulu bir göz atıyordum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Kuşku içinde olan, şüpheli

  Beynimizde biriken bayağı ve kuşkulu fikirleri çam kokularına sürünmüş nazlı hava alıp götürdü. - Refik Halit Karay

• Kuşkucu

[isim]

• Uçuk olma durumu

  Gözlerinin rengi fark edilemeyen uçukluğu beni titretti. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

• Süs kuşları yetiştirip satan kimse

  Kendimi tanımaya ve etrafımdakileri seçmeye başladığım zaman bir kuşçu dükkânında bulunuyordum. - Refik Halit Karay

[tarih]

• Saraylarda şahin, doğan vb. avcı kuşların bakımıyla görevli kimse

[tarih]

• Suç işleyen saray hasekilerini cezalandırmak ve yola getirmekle görevli haseki subayı